Διαμόρφωση καφέ - μπαρ σε παραδοσιακό κτίριο στα Ιωάννινα

Στο ιστορικό κέντρο της πόλης των Ιωαννίνων, δίπλα στο κάστρο και τη λίμνη Παμβώτιδα, βρίσκεται ένα διώροφο παραδοσιακό κτήριο, το οποίο πρόσφατα μετατράπηκε σε ένα φιλόξενο καφέ-μπαρ. Λόγω της ιδιάζουσας θέσης του κτΙρίου, οποιαδήποτε σχεδιαστική πρόταση, όφειλε να σεβαστεί τον υπάρχοντα εξωτερικό χώρο και την αρχιτεκτονική της περιοχής.
Βασικός στόχος των αρχιτεκτόνων ήταν ο συγκερασμός παλαιού και σύγχρονου σε μια προσπάθεια να δοθεί ένας ξεχωριστός χώρος στην πόλη. Κατευθυντήριες αρχές στον σχεδιασμό αποτέλεσαν η αποκάλυψη των δομικών στοιχείων του κτιρίου, η χρήση φυσικών υλικών και ο ιδιαίτερος φωτισμός.
Στην οροφή αποκαλύφθηκε η πλάκα "Zoellner", η οποία τονίστηκε από τα γραμμικά στοιχεία των εμφανών αεραγωγών και τα φωτεινά φατνώματά της, ύστερα από την τοποθέτηση λαμπτήρων σε ορισμένα από αυτά, με αποτέλεσμα την επίτευξη μιας πρότασης για το πώς μπορούν να αναδειχθούν τα κατασκευαστικά στοιχεία ενός κτιρίου, αντί να κρυφτούν. ("κατασκευαστική ειλικρίνεια").
Ο μεγάλος, ενιαίος χώρος του κτιρίου ήταν μια πρόκληση που αντιμετωπίστηκε με τη δημιουργία περιοχών με διαφορετικές ποιότητες. Ένα μεγάλο κεντρικό τραπέζι έχει ταυτόχρονα διαχωριστικό και ενοποιητικό ρόλο, καθώς αποπνέει τη χαρά της κοινόχρηστης τραπεζαρίας, που μοιράζεται κανείς με αγαπημένα πρόσωπα, ενώ το πατάρι που δημιουργείται αποκτά έναν δικό του, πιο ιδιωτικό χαρακτήρα.
Η θεματική του χώρου συμπληρώνεται από τον ιδιαίτερο χειρισμό των υλικών και των υφών. Το ξύλινο δάπεδο αποκαλύφθηκε, τρίφτηκε ώστε να επανέλθει στο φυσικό του χρώμα και βάφτηκε για να δώσει την αίσθηση του παλαιού πατώματος. Ο συνδυασμός με το ακατέργαστο τούβλο στους τοίχους χαρίζει μια ζεστή νότα στην ατμόσφαιρα, ενώ η "mix'n'match" επιλογή επίπλων και υφασμάτων δημιουργεί μια μελωδική πολυμορφία.
Την προσοχή κεντρίζει το μπαρ με τους ξύλινους ταμπλάδες και το ιδιαίτερο ψηφιδωτό από πλακίδια γεωμετρικών μοτίβων καθώς και η κατασκευή της κάβας από μπετόβεργες, που συνδιαλέγεται με τον γραμμικό κάναβο της οροφής. Ο σχεδιαστικός διάλογος συνεχίζεται με τη δημιουργία της κεντρικής βιβλιοθήκης, η οποία φιλοξενεί μια συλλογή από παλαιές ραπτομηχανές και ρετρό λεπτομέρειες.
Η χρωματική παλέτα κυμαίνεται σε γήινους και ουδέτερους τόνους, οι οποίοι "μπερδεύονται" περίτεχνα με κίτρινες και κόκκινες πινελιές, προσδίδοντας μια φρέσκια και ζωντανή ατμόσφαιρα. Ο χρωματισμός των ξύλινων κουφωμάτων ακολούθησε τη συνολική αισθητική προσέγγιση και κινήθηκε σε έναν ζεστό τόνο του μπλε ραφ.
Η οπτική επικοινωνία με το περιβάλλον αποκαταστάθηκε πλήρως, με τη διάνοιξη όλων των παραθύρων του κτιρίου, που είχαν επενδυθεί με γυψοσανίδα, τονίζοντας τη σημαντικότητα του φυσικού φωτισμού και της σύνδεσης του εσωτερικού με το εξωτερικό περιβάλλον. Λόγω της ιδιαίτερης τοποθεσίας, ο εξωτερικός χώρος δέχτηκε ήπιες σχεδιαστικές παρεμβάσεις, που αφορούν την επιλογή τραπεζοκαθισμάτων, τα οποία συνάδουν με τη φιλοσοφία της εσωτερικής διαμόρφωσης καθώς και τη δημιουργία νέων σημείων αναφοράς μέσα από την τοποθέτηση φυτών της ελληνικής γης.
Συνολικά, η αλλαγή αποπνέει μια συνειδητή προσπάθεια να ζωντανέψει η φινέτσα ενός παραδοσιακού κτιρίου μέσα από ένα νέο λεξιλόγιο που επικεντρώνεται στο σεβασμό για το παλαιό αλλά και στη φρεσκάδα του καινούριου.