Πυροπροστατευτικά υαλοστάσια

Ως ενιαίο δομικό στοιχείο ένα πυροπροστατευτικό υαλοστάσιο –όπως ένα κούφωμα– οφείλει να παρουσιάζει ενιαίο δείκτη πυραντίστασης. Tα πυροπροστατευτικά υαλοστάσια αποτελούνται από δύο τουλάχιστον τζάμια, το διάκενο μεταξύ των οποίων έχει πληρωθεί με διαφανή θερμοδιογκούμενη ζελατινώδη ουσία. Mε την αύξηση της θερμοκρασίας θραύεται το τζάμι από την πλευρά της φωτιάς και το υλικό πλήρωσης μετατρέπεται σε θερμομονωτικό αφρό, ο οποίος καλύπτει και προστατεύει το τζάμι της άλλης πλευράς.
H πυραντίσταση εξασφαλίζεται ουσιαστικά από το υλικό πλήρωσης. Tο πάχος αυτής της στρώσης εξαρτάται από τις ιδιότητες του υλικού και τον επιθυμητό δείκτη πυραντίστασης του υαλοστασίου. H αποτελεσματικότητα μπορεί να βελτιωθεί με τη χρήση πυράντοχων τζαμιών. Eπίσης, με την αύξηση του αριθμού των επάλληλων τζαμιών –και αντίστοιχα των στρώσεων πλήρωσης, αλλά με πολύ μικρότερο πάχος– είναι δυνατό να παραχθούν πυροπροστατευτικά υαλοστάσια με σχετικά μικρό πάχος και ικανοποιητική θερμομόνωση, ηχομόνωση και αντίσταση στη μετάδοση της θερμότητας, καθώς και στη διέλευση καπνού. Για τις περισσότερες περιπτώσεις ο δείκτης πυραντίστασης 30 λεπτών θεωρείται ικανοποιητικός. Στα υαλοστάσια χρησιμοποιείται κατά κανόνα σκελετός από μέταλλο, αλουμίνιο ή χάλυβα και σπανιότερα από ξύλο. Τα μέταλλα χαρακτηρίζονται ως άκαυστα υλικά ενώ το ξύλο ως δύσκολα αναφλέξιμο. Τέλος, για την πλήρωση και τη σφράγιση των αρμών πρέπει να χρησιμοποιούνται υλικά  με δείκτη πυραντίστασης εφάμιλλο με αυτόν του υαλοστασίου ή θερμοδιογκούμενων πυράντοχων (ορυκτοβάμβακας σε συνδυασμό με ειδικές μαστίχες ή σιλικόνες κτλ).