Κεραμικά τούβλα από την επεξεργασία του μολυσμένου εδάφους

Το αργιλώδες έδαφος μετατρέπεται σε καθαρά κεραμικά υλικά, αντιμετωπίζοντας το πρόβλημα της μόλυνσης και παράγοντας παράλληλα οικοδομικά υλικά.
Έναν πρωτότυπο τρόπο σκέφτηκε η Ολλανδή σχεδιάστρια Emy Bensorp, για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της μόλυνσης του εδάφους. Με τη νεοφυή ιδέα της "Claybens" ανέπτυξε μια μέθοδο μετατροπής του μολυσμένου αργιλώδους εδάφους σε καθαρά κεραμικά υλικά, όπως τούβλα. Η διαπίστωση πως ένα πολύ μεγάλο μέρος του ολλανδικού εδάφους είναι μολυσμένο με υπερφθοριωμένες και πολυφθοριωμένες αλκυλιωμένες ουσίες (PFAS) οδήγησε στην παύση εργασιών στον οικοδομικό τομέα.
Αυτές οι ουσίες είναι ισχυρές συνθετικές χημικές ενώσεις, που διασπώνται δύσκολα τόσο κατά τη διάρκεια της χρήσης τους, όσο και κατά την απόρριψή τους στο περιβάλλον. Οι χημικές ουσίες, που άρχισαν να χρησιμοποιούνται ευρέως από τη δεκαετία του 1950, βρίσκονται σήμερα στο έδαφος, στα υπόγεια και επιφανειακά ύδατα, αλλά και στους έμβιους οργανισμούς, δημιουργώντας μεγάλο παγκόσμιο προβληματισμό για τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον και στην υγεία.
Κατά τη διάρκεια του προγράμματος αποφοίτησής της, η Bensorp σχεδίασε μια λύση για το πρόβλημα, χρησιμοποιώντας μολυσμένο πηλό για την κατασκευή τούβλων. Το αργιλώδες έδαφος από επιβαρυμένες περιοχές της Ολλανδίας, όπως το Barendrecht, το Waddixveen και το Schiphol, συλλέχθηκε και ψήθηκε σε θερμοκρασίες 900oC - 1.200oC πριν να χυτευτεί σε καλούπια. Σ’ αυτές τις υψηλές θερμοκρασίες οι χημικές ενώσεις καταστρέφονται, παράγοντας ένα καθαρό δομικό υλικό, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή κεραμικών υλικών, όπως τούβλων, πλακιδίων, ειδών υγιεινής κτλ. Σύμφωνα με τη σχεδιάστρια το μόνο που απομένει από το "βρόμικο" παρελθόν είναι η σφραγίδα που αναφέρει την τοποθεσία προέλευσης και την ποσότητα των χημικών που αφαιρέθηκαν.