Εσωτερικοί χώροι του ξενοδοχείου "monasty" Autograph Collection

Όπως για κάθε Autograph Collection ανά την υφήλιο, έτσι και για το πρώτο ξενοδοχείο 5 αστέρων στην καρδιά του ιστορικού κέντρου της πόλης, η Marriott International αναζήτησε ένα σχεδιαστικό concept και μια ταυτότητα, που να συνδυάζει την εντοπιότητα της βυζαντινής Θεσσαλονίκης με το πολυτελές brand.

Ο σχεδιασμός των εσωτερικών χώρων του "MonAsty" αντλεί έμπνευση από τη βυζαντινή κληρονομιά της πόλης, που παραμένει εμφανής κυρίως στους ναούς της και εκφράζεται μέσα από την υλικότητά τους, όπως την ιδιαίτερη χρήση πέτρας, τούβλου, ξύλου και μαρμάρου, καθώς και μέσα από μια πνευματικότητα στην ατμόσφαιρα, που πηγάζει από τη λιτή και αυστηρή χρήση του φωτός και των χρωμάτων. Αφορμή για τη βυζαντινή, μοναστηριακή προσέγγιση στον εσωτερικό σχεδιασμό του ξενοδοχείου των 100 δωματίων στάθηκε και το γεγονός ότι γειτνιάζει με το μοναδικό ενεργό μοναστήρι στο κέντρο της πόλης, αυτό της Αγίας Θεοδώρας, το οποίο πήρε τη θέση ενός βυζαντινού μοναστηριού, που κάηκε στη μεγάλη πυρκαγιά του 1917.

Η χωρική αφήγηση των κοινόχρηστων χώρων και των δωματίων συνδέει τη μοναστηριακή ατμόσφαιρα με τη σύγχρονη λειτουργία ενός ξενοδοχείου, δημιουργώντας ένα "καταφύγιο" μέσα στην πολύβουη πόλη, που απευθύνεται τόσο στους επισκέπτες, όσο και στους κατοίκους της. 

Ο ατμοσφαιρικός φωτισμός στον χώρο της υποδοχής και η σύμμειξη των τριών βασικών υλικών σχεδιασμού, δηλαδή του ξύλου, του τούβλου και της πέτρας, δημιουργούν μια υποβλητική ατμόσφαιρα. Το έπιπλο της υποδοχής ξεχωρίζει με το έντονο μαύρο μάρμαρο, το οποίο διαφοροποιείται από το μονοχρωματικό τούβλινο φόντο, που "τρέχει" σε δάπεδο και τοίχο, προσδίδοντας μια ανάταση στον χώρο. Ταυτοχρόνως μικρές λεπτομέρειες σε σχήμα καμάρας, όπως το φωτιστικό και η βιβλιοθήκη, που ακολουθούν την καμπύλη της οροφής, συμπληρώνουν τις αναφορές στη μοναστηριακή αρχιτεκτονική.

Στην κεντρική είσοδο του ξενοδοχείου ξεχωρίζει η βυζαντινή πλέξη του πέτρινου δαπέδου, η οποία ενοποιεί το μέσα με το έξω, κάνοντας τον χώρο του μπαρ να θυμίζει στοά. Αυτήν την ενοποίηση ενισχύει η ξύλινη οροφή, που ορίζει την είσοδο του μπαρ και επεκτείνεται έως έξω στον πίσω κήπο, δίνοντας μια συνέχεια και μια κατεύθυνση στο βλέμμα και στον χώρο. Η συμμετρία στη διάρθρωση της κάτοψης είναι εμφανής, με επίκεντρο το αξονικά τοποθετημένο μπαρ με τους μεγαλοπρεπείς επιχρυσωμένους πολυελαίους, οι οποίοι τη νύχτα είναι ορατοί από τον δρόμο.

Εκατέρωθεν του μπαρ βρίσκεται ο χώρος του καθιστικού και του μπουφέ. Η κατά μήκος διαφοροποίηση στο ύψος της οροφής και το παιχνίδι με καθαρές γεωμετρικές φόρμες, όπως αυτές του τεταρτοκύκλιου και της καμάρας, διαχωρίζουν νοητά τους χώρους και συνεισφέρουν στην τοποθέτηση των απαραίτητων μηχανολογικών στοιχείων, που απαιτούνται για τη λειτουργία του ξενοδοχείου. Ταυτοχρόνως, χειρονομίες με αναφορές στη μοναστηριακή αρχιτεκτονική, όπως κόγχες που φέρουν καθίσματα και υλικά που εξυμνούν την τέχνη του χειροποίητου, όπως δέρμα, πλεκτή ψάθα, τούβλο, ξύλο και επαλειφόμενα κονιάματα, συμπληρώνουν τη σύνθεση. Ειδικά επιμελημένα έργα τέχνης του καλλιτέχνη Φίκου, αφηγούνται την ιστορία της βυζαντινής Θεσσαλονίκης και τον δρόμο του μεταξιού.

Στον χώρο του μπουφέ δύο μακρόστενα μοναστηριακά τραπέζια κάτω από μια θολωτή οροφή σχεδιάστηκαν έτσι, ώστε να δημιουργούν μια μυστικιστική ατμόσφαιρα, την οποία εντείνουν τα φώτα επάνω από αυτά, που παραπέμπουν σε άτακτα διατεταγμένα κεριά. Η διάρθρωση της κάτοψης δημιουργεί μια κυκλική κίνηση γύρω από τον χώρο του πρωινού, αποκομμένη από τα υπόλοιπα τραπέζια για την πιο εύρυθμη λειτουργία του χώρου. 

Αυτή η "πολυαισθητηριακή" σχεδιαστική πορεία ολοκληρώνεται στον κήπο, στον οποίο ένας συνδυασμός φύτευσης και υδάτινου στοιχείου απομονώνει τον επισκέπτη από τον θόρυβο της πόλης, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα περισυλλογής και χαλάρωσης. 

Βασικά χαρακτηριστικά στον σχεδιασμό του εστιατορίου "Botargo" είναι ο τοίχος με το διπλό ύψος και οι άτακτα τοποθετημένες εσοχές του, εμπνευσμένος από το μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας στην Αμοργό, οι ξύλινες επενδύσεις σε οροφή και τοίχους και ο συνδυασμός τους με υφάσματα σε θερμούς τόνους του ροζ και της τερακότας. Η χωρική διαρρύθμιση του εστιατορίου είναι έντονα γραμμική και οργανώνεται γύρω από ένα πολύ μακρύ μοναστηριακό τραπέζι παράλληλα τοποθετημένο με ένα ενιαίο banquette καθιστικό.

Στον πρώτο όροφο βρίσκονται το γυμναστήριο, χώροι συνεδριάσεων, κοινόχρηστα WC και χώροι πολλαπλών χρήσεων για συναντήσεις και ιδιωτικά δείπνα. Οι σχεδιαστικές αρχές, όμοιες με αυτές των υπόλοιπων κοινόχρηστων χώρων, επικεντρώνονται στην ανάδειξη της γεωμετρίας και των υλικών του κάθε χώρου, δίνοντας και πάλι έμφαση στον συνδυασμό σύγχρονων στοιχείων με μοναστηριακές αναφορές. 

Ο ανοιχτός διάλογος του "MonAsty" με την ιστορία της πόλης και τις μοναστηριακές επιρροές ολοκληρώνεται στους ιδιωτικούς χώρους των δωματίων με γήινους, μονοχρωματικούς τόνους, ειδικά σχεδιασμένα έπιπλα, πινελιές αυτοκρατορικού πράσινου στις σουίτες και ξύλινες λεπτομέρειες.