''Homa Vagia'', τουριστική μονάδα σε περιοχή παλαιών μεταλλείων στη Σέριφο

Το "HOMA" είναι μια μικρή τουριστική μονάδα 180 m² στη Βαγιά Σερίφου. Αποτελείται από τρία ανεξάρτητα καταλύματα με δύο υπνοδωμάτια και μικρό χώρο διημέρευσης. Οι εξωτερικοί χώροι, αναλογικά σαφώς εκτενέστεροι των εσωτερικών, περιλαμβάνουν εξωτερικές κουζίνες, καθιστικά, τραπεζαρίες και ιδιωτικές πισίνες για το κάθε κατάλυμα.
Σημείο, γραμμή, επίπεδο
Το πλαίσιο, μέσα στο οποίο δημιουργήθηκε το έργο, είναι ο Νότος της Σερίφου, μια περιοχή με έντονη μεταλλευτική δραστηριότητα. Ίχνη των εγκαταστάσεων των μεταλλείων βρίσκονται διάσπαρτα στην ευρύτερη περιοχή και σηματοδοτούν την ύπαρξη ενός "δεύτερου επιπέδου κατοίκησης" –ενός πλούσιου υπεδάφους και μιας πολύ σημαντικής πολιτιστικής κληρονομιάς.
Σημείο: Οι οπές σε μέγεθος δωματίου, που προέκυψαν από τις εξορύξεις υποδηλώνουν την είσοδο σε ένα δεύτερο υπόγειο δίκτυο στοών κάτω από το φυσικό επίπεδο του εδάφους.
Γραμμή: Στην επιφάνεια τα λιθόστρωτα μονοπάτια, καθώς και το δίκτυο των σιδηροδρομικών γραμμών των βαγονιών, δημιουργούν έντονες χαράξεις, που εμβληματικά εντάσσονται στο άναρχο φυσικό τοπίο.
Επίπεδο: Αυτές οι χαράξεις παράγουν εκτεταμένες επίπεδες επιφάνειες, που λειτουργούν ως τεχνητές προεκτάσεις του επικλινούς εδάφους.
Η αναγνώριση αυτών των δομών και η πρόθεση αναβίωσης ενός σεναρίου πολυεπίπεδης κατοίκισης κάτω από την επιφάνεια του φυσικού εδάφους αποτέλεσαν τον κεντρικό άξονα του σχεδιασμού.
Εκμεταλλευόμενοι τη φυσική κοιλότητα του οικοπέδου χαράσσονται δύο τεθλασμένες γραμμές –"γραμμή"–, που χάνονται στο τοπίο. Αυτές οι δύο χαράξεις ορίζουν αντίστοιχα δύο επίπεδα πλατώματα –"επίπεδο"–, στα οποία χωροθετούνται τα καταλύματα (ένα στο πρώτο επίπεδο και δύο στο δεύτερο). Τα τρία καταλύματα τοποθετούνται σε στροφή μεταξύ τους, εξασφαλίζοντας ιδιωτικότητα, αλλά και ελαφρώς διαφοροποιημένες οπτικές προς τη θάλασσα.
Τα καταλύματα προσεγγίζονται από το δώμα, μέσα από επιμήκεις οπές, με μία γραμμική σκάλα που σηματοδοτεί την είσοδο στο υπέδαφος –στο "νέο" επίπεδο κατοίκησης κάτω από την επιφάνεια του εδάφους.
Κατ’ αναλογίαν των οπών –"σημείο"–, που αποτελούσαν και τη μοναδική πηγή φυσικού φωτισμού στις σκοτεινές στοές των μεταλλείων αλλά και τη μοναδική άμεση υπενθύμιση του "άνω" τοπίου, τα αίθρια, οι σκάλες και οι πισίνες προκύπτουν από τις τετράγωνες και ορθογωνικές μάζες που αφαιρούνται από τα επίπεδα, δημιουργώντας εναλλαγές πλήρους και κενού και εισάγοντας τον φυσικό φωτισμό στους χώρους διαβίωσης.
Το έγχρωμο επίχρισμα στο χρώμα του χώματος, τα κτιστά έπιπλα από λευκό εμφανές σκυρόδεμα, το ξύλο και τα φυσικά βράχια, που πλαισιώνουν την κατασκευή, υπογραμμίζουν τη μονολιθικότητα μιας σύνθεσης, που προέκυψε από τη γλυπτική επεξεργασία του φυσικού εδάφους.