Τουριστική κατοικία στην Κρήτη. Γεωμετρία και υλικά σε αρμονία με το τοπίο

Σε ένα επικλινές οικόπεδο με θέα τη θάλασσα και τα Λευκά Όρη μελετήθηκε και κατασκευάστηκε βίλα υψηλών λειτουργικών και αισθητικών απαιτήσεων. Κύριο χαρακτηριστικό της είναι η καθαρότητα της μορφής, που πηγάζει από τη λεπτομέρεια στον σχεδιασμό και την υλοποίηση.
Η πρόσβαση από το νοτιότερο και υψηλότερο σημείο του οικοπέδου αποκαλύπτει μόνο ένα τμήμα του κτιρίου. Η ίδια η πέτρα του οικοπέδου ντύνει τους μονολιθικούς όγκους που ορθώνονται ενάντια στην κλίση και ανοίγονται στη θέα, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την ιδιωτικότητα του χρήστη και την αρμονική ένταξη στο τοπίο.
Ο διάδρομος της εισόδου αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της σύνθεσης. Βυθίζεται στο έδαφος, διατρέχει το κτίριο, εκτονώνεται σημειακά σχηματίζοντας ένα εσωτερικό αίθριο και συνεχίζει την κίνησή του προς τους εξωτερικούς χώρους, την πισίνα και πέρα από αυτήν, νοητά, τη θάλασσα.
Το τουριστικό κατάλυμα αποτελείται από 5 πολυτελή δωμάτια και άνετους χώρους διημέρευσης εσωτερικά και εξωτερικά. Έχει συνολική δόμηση 320 m2 και ένα υπόσκαφο τμήμα 44 m2 σε συνολική έκταση οικοπέδου 9.055 m2.
Στον δυτικό ισόγειο όγκο οργανώνονται οι χώροι διημέρευσής, οι οποίοι βρίσκονται σε διάλογο με το φυσικό τοπίο. Τα μεγάλα ανοίγματα στις δύο όψεις κάνουν το κτίριο διαμπερές και επιτρέπουν συνεχή και ανεμπόδιστη ροή με τον περιβάλλοντα χώρο, τόσο φυσική όσο και οπτική. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο εξωτερικός χώρος ρέει στον εσωτερικό, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει συνεχής οπτική επαφή με τη θάλασσα. Στον ανατολικό όγκο των δύο επιπέδων συναντώνται οι ιδιωτικοί χώροι, οι οποίοι χωροθετούνται εκμεταλλευόμενοι τον ευνοϊκό προσανατολισμό και τις θεάσεις προς το φυσικό τοπίο.
Στο σύνολο του κτιρίου τα ανοίγματα τοποθετούνται σχεδόν θεατρικά, καδράροντας τη θέα ή την κίνηση. Μ’ αυτόν τον τρόπο εντείνεται η επαφή εξωτερικού - εσωτερικού επιτρέποντας την είσοδο της θάλασσας και του τοπίου στο εσωτερικό.
Σε χαμηλότερο επίπεδο κατά μήκος της κεντρικής διαδρομής, μια σχισμή στο έδαφος οδηγεί σε δύο επιπλέον υπόσκαφους ξενώνες. Αυτοί εκτονώνονται στο βορρά σε μια περίκλειστη προστατευμένη αυλή, όπου ο χρήστης κρυμμένος μέσα στην πλαγιά, απολαμβάνει την ιδιωτικότητα μέσα στο φυσικό περιβάλλον και την ανεμπόδιστη θέα στη θάλασσα.
Στο τέλος της διαδρομής, ο χώρος της πισίνας, της εξωτερικής κουζίνας και της τραπεζαρίας αποτελούν μια αυτόνομη νησίδα υπαίθριας διαβίωσης.
Για τη φύτευση επιλέχθηκαν αγρωστώδη φυτά ως επί το πλείστον ενδημικά, καθώς και ελαιόδεντρα. Στόχος η ομαλή ένταξη στο φυσικό τοπίο του "Αποκόρωνα".
Οι όγκοι του κτιρίου επενδύονται με πέτρα ώστε να συνδιαλέγονται με το φυσικό τοπίο, ενώ η σχισμή του διαδρόμου υπογραμμίζεται από λευκούς τοίχους. Τα δάπεδα εσωτερικά και εξωτερικά είναι με το ίδιο υλικό, πατητό τσιμεντοκονίαμα για να εξασφαλίζεται η συνέχεια εσωτερικού και εξωτερικού χώρου.
Η επιμέλεια των αρχιτεκτόνων στον σχεδιασμό και στην υλοποίηση του έργου έδωσε τη δυνατότητα να υπάρξει συνέπεια ανάμεσα στην αρχική ιδέα και στο τελικό αποτέλεσμα.