"Πρίσμα λάξευσης" Κατοικία στην Κάντζα

Αυτή η κατοικία έχει σχεδιαστεί συμπαγώς μέσα στην πειθαρχία ενός επιμήκους ορθογωνίου, από το οποίο –εν είδει λάξευσης– έχουν αφαιρεθεί πρισματικά στερεά.
Σε απόσταση λίγο μεγαλύτερη από χιλιόμετρο από την Αττική οδό και σε ένα τοπίο εύφορο με ελιές στην Κάντζα, τα οικόπεδα είναι αραιοκτισμένα, δημιουργώντας ένα αστικό ιστό με περίοπτα κτίρια σε μεγάλες αποστάσεις. Κατοικίες αλλά και στέγαστρα βιοτεχνιών δημιουργούν μια εναλλαγή από κλίμακες και λειτουργίες και συνυπάρχουν, χωρίς να είναι μεταξύ τους ευδιάκριτα λόγω του φυτεμένου ανάγλυφου τοπίου και των χαμηλών υψών.
Το οικόπεδο της συγκεκριμένης κατοικίας διέθετε μια απαλή κλίση κατωφερική από το δρόμο προς την πίσω του πλευρά και επιμήκεις αναλογίες. Η κατοικία εκτείνεται στο μέγιστο δυνατό μήκος του οικοπέδου, διατηρώντας μια συμπαγή πρόσοψη προς το βόρειο προσανατολισμό, προς την πλευρά του δρόμου. Η επιλογή των αρχιτεκτόνων ήταν να συγκεντρώσουν το λειτουργικό πρόγραμμα της κατοικίας σ’ αυτή τη γραμμική ζώνη, απελευθερώνοντας τη μέγιστη δυνατή έκταση κήπου προς τη μεσημβρία.
Στη βάση της βόρειας πρόσοψης, η επένδυση με σκουριασμένη λαμαρίνα επιτείνει τη μονολιθικότητά της και με τους λοξούς αρμούς της εναρμονίζεται με την υπόλοιπη όψη, με τη γεωμετρία των δυναμικών τραπεζίων. Η σκουριασμένη επένδυση, που επεκτείνεται κάθετα στην πόρτα εισόδου, λειτουργεί ως συμπαγής μάνδρα –θα οδηγήσει πίσω από την πρόσοψη σε μια εσωτερική προστατευμένη αυλή, που υποδέχεται τους επισκέπτες μετά την είσοδό τους, εισάγοντάς τους εκ νέου στη φύση, αυτή τη φορά σε μια ελεγχόμενη, τεχνητή μορφή της.
Απέναντι από αυτή την αυλή βρίσκεται μια διαμπερής κουζίνα και αντιδιαμετρικά, μετά από το κλιμακοστάσιο που μεσολαβεί, αναπτύσσονται το καθιστικό και η τραπεζαρία. Στο καθιστικό η επίπλωση και η διαμόρφωση των ψευδοροφών συνεχίζουν τη διαγώνια σχεδίαση των όψεων: τα ντουλάπια και το τζάκι σχηματίζουν μια ζώνη που κάμπτεται ελισσόμενη, καθώς αναπτύσσεται πίσω από τη βορινή πρόσοψη. Όλοι αυτοί οι χώροι διημέρευσης συνορεύουν με τη μεσημβρινή αυλή, που εκτείνεται πίσω από την ορθογώνια σε κάτοψη κατοικία, σε όλο της το μήκος. Με αυτή την αυλή, για την οποία δεν παρέχεται η οποιαδήποτε υπόμνηση εξωτερικά, η κατοικία ανοίγεται προς τη θέα της πεδιάδας. Σ' αυτό τον υπαίθριο χώρο αναπτύσσεται η πισίνα, συνιστώντας το τελευταίο οπτικό όριο πριν από τη μακρινή θέαση του ελαιώνα.
Επιδίωξη του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού ήταν αυτή η θέα να διατηρείται καθόλη την άνοδο στον πρώτο όροφο· η διαμόρφωση της σκάλας με επίπεδα μεταλλικά πατήματα, συμπαγή και ελάχιστης διατομής επιτρέπει αυτή την ανεμπόδιστη ματιά. Στον πρώτο όροφο βρίσκονται τα υπνοδωμάτια της οικογένειας και η σε πρόβολο προεξοχή τους προσδίδει μια αίσθηση αιώρησης επάνω από την κατωφερική προς την ανατολή πλαγιά. Δημιουργεί μια στεγασμένη εσοχή για την είσοδο αλλά και σχηματίζει το χαρακτηριστικό προφίλ του κτιρίου, ορατό από χαμηλά, πριν να στρίψει κανείς στην τελευταία διασταύρωση, προσεγγίζοντας την κατοικία. Αυτός ο όροφος ακολουθεί μεν στη μεσημβρινή του όψη τη γραμμική διάταξη των ανοιγμάτων του ισογείου προς την αυλή, αλλά την περιορίζει σε μια πιο στενή ζώνη, μια ζώνη που προστατεύουν αποτελεσματικά οριζόντιες περιστρεφόμενες περσίδες. Το επίμηκες σαν πολεμίστρα άνοιγμα του μπαλκονιού μπροστά από το κυρίως υπνοδωμάτιο αποκόπτει τη γη από το οπτικό του πεδίο και επιτείνει την αίσθηση αιώρησης. Αυτό το άνοιγμα είναι ένα από τα λίγα στοιχεία που διακόπτουν τη μονολιθικότητα της κατοικίας, όταν την προσεγγίζει κανείς από ανατολικά. Σε συνδυασμό με το σκούρο γκρι χρώμα που κυριαρχεί και με τις κλίσεις των ακμών, που διακρίνονται στους κτιριακούς όγκους, ισχυροποιείται η αναλογία ενός πολεμικού σκάφους.