Μονοκατοικία στο Ηράκλειο Κρήτης

Στην περιοχή Γιοφυράκια Ηρακλείου κτίστηκε ένα πολύ ιδιαίτερο σπίτι ως μόνιμη κατοικία, σε οικόπεδο περίπου δυο στρεμμάτων. Η ευχάριστα ιδιόρρυθμη συγγραφέας ήταν πολύ δεκτική σε μια μη συμβατική αρχιτεκτονική πρόταση, κάτι πολύ δημιουργικό για τους αρχιτέκτονες. Το αποτέλεσμα της συνεργασίας ήταν μια κατοικία εντελώς ιδιωτικής χρήσης που λαμβάνει υπόψιν τις κοινωνικές συνήθειες μεταφράζοντάς τις με τo δικό της τρόπο. 
Η πρόσβαση στο οικόπεδο γίνεται από ένα στενό χωμάτινο δρομάκι όπου η πρώτη εικόνα είναι ένας ψηλός λευκός επιχρισμένος τοίχος, η πίσω πλευρά του σπιτιού. Η γωνία που δημιουργείται και οδηγεί προς την είσοδο του οικοπέδου οριοθετείται από ένα πέτρινο τοίχο που, λόγω ύψους, δίνει μια ιδιωτικότητα.
Παλαιότερα στο τμήμα του χώρου όπου δημιουργήθηκε το ισόγειο υπήρχε τμήμα ενός υποστατικού με στάβλο, αποθήκες, κουζίνα και ένα κτίσμα για κατοικία αποτελούμενο από έναν πέτρινο τοίχο με δύο ανοίγματα. Ο τοίχος παρέμεινε στην ίδια θέση, αναστηλώθηκε και έγινε το κυρίως στοιχείο του σπιτιού.
Η πέτρα με την οποία ήταν κτισμένο χρησιμοποιήθηκε για την επένδυση ενός δεύτερου παράλληλου εσωτερικού τοίχου ο οποίος κυριαρχεί στο σπίτι.

Το παραλληλόγραμμο, διώροφο εν μέρει, 7.00 x 17.00 μέτρα σχήμα της οικίας, το οποίο περιλαμβάνει και ενα μικρό γωνιακό αίθριο διαστάσεων περίπου 3.00 x 7.00 μέτρα ανατολικά, δυτικά διαπερνάται λοξά απο μια πλάκα εμφανούς μπετόν σε σχήμα σφήνας. Εκεί που συναντιώνται παραλληλόγραμμο σχήμα και λοξή πλάκα δημιουργούνται δύο όροφοι. Στο ισόγειο, εκτός απο τον κυρίως χώρο, η πλάκα στεγάζει ενα ξενώνα με λουτρό, ο οποίος χωρίζεται απο το κυρίως σπίτι με ένα ημιυπαίθριο χώρο. Στον όροφο σχεδιάστηκε το υνοδωμάτιο το οποίο ‘βλέπει’ στο φωτεινό κενό χώρο ύψους δύο ορόφων απ’ όπου προσλαμβάνει κανείς άνετα το μέγεθος της κατοικίας.
Απο τον όροφο υπάρχει πρόσβαση στο δώμα του ξενώνα, στην πραγματικότητα στη βεράντα  του υπνοδωματίου, όπου η θέα μέχρι τη θάλασσα είναι εντυπωσιακή και επιπλέον δίνει ενα στίγμα τοποθεσίας της κατοικίας.
Στο δίχωρο τμήμα του ισογείου δυο μεγάλα ανοίγματα με ενα τζάκι διαχωρίζουν την κατοικία απο το αίθριο. Όταν τα ανοξείδωτα κουφώματα του ισογείου ανοίγουν η κουζίνα με το μικρό, αλλά άνετο, καθιστικό ενοποιούνται λειτουργικά με τον υπόλοιπο χώρο. Η έκπληξη ήρθε απο την πλευρά της ιδιοκτήτριας η οποία δέχτηκε ασμένως να αφήσουμε ακριβώς το μισό αυτο χώρο να μείνει ανοικτός και να λειτουργεί σα μια στεγασμένη αυλή.
Σε όλη την επιφάνεια του ισογείου έχει τοποθετηθεί βιομηχανικό δάπεδο το οποίο ενοποιεί το χώρο και του δίνει ενα λιτό χαρακτήρα. Για τον πάγκο της κουζίνας καθώς και για το λουτρό χρησιμοποιήθηκε γκρί μάρμαρο Φαιστού το οποίο ειναι σε πλήρη χρωματική αρμονία με το βιομηχανικό δάπεδο του ισογείου.
Μια μεταλλική στέγη, η οποια απο τη βορεινή πλευρά του οικίματος εξέχει ώστε να διαγράφεται έντονα, ‘κλείνει’ το σπίτι. Ολα τα μεταλλικά στοιχεία της ειναι εμφανή, βαμένα γκρί ανοικτο και σκούρο, δίνοντας ενα συμπαγές, σοβαρό αλλά και ανάλαφρο ύφος στο κτίριο που προβάλλει με απαλό τρόπο τη ριτύδωση της χτιστής πέτρας. Η σιδερένια κολώνα ‘ισορροπεί’ τη στέγη μεταξύ του πέτρινου τοίχου και του μεγάλου δίχωρου ανοίγματος με τη γωνία του σπιτιού, δημιουργώντας ταυτόχρονα μια σχέση τριγώνου και με τους δύο παλαιούς φοίνικες που στέκουν στην αυλή και διαμορφώνουν εκ προοιμίου το τοπίο όπου έρχεται να εγκατασταθεί το σπίτι.
Στην αυλή, σε απόσταση λίγων μέτρων από το σπίτι ένας πελωρίων διαστάσεων Αυστραλιανός φίκος, ηλικίας πιθανότατα άνω των εκατό ετών, ο οποίος σκέπαζε το παλιό οικοδόμημα, και οι δυο παλαιότατοι φοίνικες, δίνουν μια ‘ουτοπική’ αίσθηση προσθέτοντας στην ηρεμία του τόπου και χαρίζοντάς του ταυτόχρονα μια θεατρική διάσταση.
Τα ανοίγματα των όψεων προς την αυλή προσφέρουν άμεση πρόσβαση σε αυτήν, οπτική ενοποίηση, και κατά αυτόν τον τρόπο ο εσωτερικός χώρος μεταφέρεται προς τα έξω.
Η αυλή περιμετρικά του σπιτιού έχει στρωθεί με πλάκες μπέζ απο τα Ακούμια Ρεθύμνου, ένα μονοπάτι οδηγεί προς την είσοδο, ενώ ενα δεύτερο οδηγεί προς το μεγαλύτερο και χαμηλότερο τμήμα του κυρίως κήπου, το οποιο φράσσεται με χαρουπιές, γιασεμιά κι αγοκλίματα που προστατεύουν από τον αέρα και επιτρέπουν την καλλιέργεια μιας ποικιλίας οπωροφόρων δένδρων.