Μία εσωστρεφής κατοικία στην Πάφο

Η κατοικία βρίσκεται σε ένα τυπικό προαστιακό οικόπεδο στην οικιστική περιοχή του Αναβαργός στην Πάφο. Αποτελείται από 3 υπνοδωμάτια στον όροφο και σαλόνι, τραπεζαρία κουζίνα, δωμάτιο παιχνιδιών και βοηθητικούς χώρους στο ισόγειο.
Η κοινοτυπία της προαστιακής περιοχής και η έλλειψη ιδιαιτεροτήτων του τεμαχίου, που συνήθως αποτελούν εναρκτήριο έναυσμα στα στάδια της μελέτης (όπως θέα, φυσικό τοπίο, προσανατολισμός κ.α.), οδήγησε την αρχιτεκτονική αναζήτηση σε 2 παραμέτρους, που εστιάζουν στο δομημένο περιβάλλον της άμεσης γειτονιάς. Η πρώτη αφορά στην επεξεργασία του κελύφους για την προστασία της ιδιωτικής ζωής από τις πολυκατοικίες που γειτνιάζουν με το οικόπεδο και η δεύτερη εστιάζει στην αναζήτηση και τον προσδιορισμό της αρχιτεκτονικής ταυτότητας του έργου στο προαστιακό τοπίο.
Η κύρια κτιριακή μάζα συγκεντρώθηκε κατά μήκος του δρόμου, στην ελάχιστη επιτρεπόμενη απόσταση από το οδικό σύνορο, αφήνοντας το μεγαλύτερο μέρος του οικοπέδου ελεύθερο στο πίσω μέρος για τη διαμόρφωση του κήπου. Ο συμπαγής κτιριακός όγκος και η ψηλή περίφραξη παραπέμπουν σε ένα εσωστρεφές κτίριο και λειτουργούν σαν οπτικός φραγμός, τόσο από το επίπεδο του δρόμου, όσο και από τις τετραώροφες πολυκατοικίες, που βρίσκονται απέναντι. Η περίφραξη κρατήθηκε σε απόσταση από το σύνορο του τεμαχίου και εντάχθηκε συνθετικά στην πρόσοψη της οικίας, αφήνοντας εξωτερικά μια ανοικτή ζώνη πρασίνου, που εμπλουτίζει τη γειτονιά και εντείνει στην αναγνωσιμότητα της αρχιτεκτονικής πρόθεσης. Η δίρριχτη στέγη τέμνει την ορθογώνια κάτοψη του ορόφου διαγώνια, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται 4 επικλινείς όψεις σε αντίθετη κατεύθυνση, που διαφοροποιούν την οπτική αντίληψη του κτιριακού όγκου, αναλόγως της πορείας που προσεγγίζεται η κατοικία.
Από την είσοδο στην περίφραξη της οικίας, οι εσωτερικοί και εξωτερικοί χώροι διαδέχονται ο ένας τον άλλο μέσα από τη διαμπερότητα του ισογείου, προσκαλώντας τον χρήστη σε ένα ταξίδι εξερεύνησης μέσα στο περίκλειστο κέλυφος. Η ελεύθερη διάταξη του ισογείου δημιουργεί συνθήκες ομοιογένειας και ενοποίησης των επιμέρους λειτουργειών. Η σκάλα και το τζάκι, που αποτελούν 2 κυρίαρχα στοιχεία στο ισόγειο, επιδέχτηκαν μια γλυπτική επεξεργασία και τοποθετήθηκαν ελεύθερα στον χώρο, συντείνοντας στην ομοιογενή ανάγνωσή του. Το μεγάλο υαλοστάσιο, που εκτείνεται σε όλο το μήκος της πίσω όψης, επιτρέπει στην άμεση και απρόσκοπτη σύνδεση των εσωτερικών χώρων με τον κήπο και διευρύνει τα όρια του εσωτερικού ισόγειου χώρου. Στον όροφο τα δωμάτια σχεδιάστηκαν σε μια γραμμική διάταξη με θέα προς τον κήπο. Η κυκλοφορία επιτυγχάνεται γύρω από ένα αίθριο που βρίσκεται πάνω από την εσωτερική αυλή του ισογείου επιτρέποντας σε όλους τους χώρους στον όροφο να έχουν φυσικό φωτισμό και αερισμό.