"The wedge house" μονοκατοικία στο Ντράφι

Η μονοκατοικία "Wedge" βρίσκεται στα ανατολικά προάστια της Αθήνας, στην ορεινή και γεμάτη πεύκα περιοχή του Πικερμίου, με το τοπωνύμιο Ντράφι. Το οικόπεδο είχε κάποια μοναδικά χαρακτηριστικά, που δημιούργησαν ιδιαίτερες προκλήσεις. Συγκεκριμένα, υπήρχε υψομετρική διαφορά είκοσι μέτρων μεταξύ της εμπρόσθιας και της οπίσθιας όψης του οικοπέδου με σχεδόν κατακόρυφα πρανή σ' αυτές, που καθιστούσαν την πρόσβαση ιδιαίτερα δύσκολη. Η ύπαρξη μιας επιφάνειας με ήπια κλίση εντός του οικοπέδου καθόρισε την τοποθέτηση του κτιρίου σ' αυτή.
Ο σχεδιασμός επικεντρώθηκε στη δημιουργία ενός κτιρίου, που ενσωματώνεται πλήρως στο φυσικό του περιβάλλον, διατηρώντας τα περισσότερα από τα υφιστάμενα πεύκα. Αυτό το γεγονός οδήγησε στη σύλληψη ενός κτιρίου πολλών επιπέδων, τα οποία ακολουθούν την υφιστάμενη κλίση και τοπολογία του εδάφους. Σχηματίστηκαν έτσι δύο όγκοι σε διαφορετικές στάθμες, ένας με κατεύθυνση προς το βορρά και ένας προς τη δύση, που συνενώνονται μέσω ενός τρίτου όγκου σφηνοειδούς μορφής (wedge), που δημιουργεί την είσοδο και επιτρέπει την κατακόρυφη κυκλοφορία στους κύριους χώρους του κτιρίου. Ένα στενό εξωτερικό πέρασμα οδηγεί στην πόρτα της εισόδου, με το άνοιγμα της οποίας αποκαλύπτεται ο εσωτερικός χώρος του κτιρίου με ύψος εννέα μέτρων, δημιουργώντας αίσθημα έκπληξης στον επισκέπτη.
Οι κύριες όψεις των δύο όγκων αποτελούνται εξ ολοκλήρου από υαλοπετάσματα, έτσι ώστε να υπάρχει άπλετη θέα προς τα πεύκα και τους απέναντι λόφους, ενώ παράλληλα γίνονται ασαφή τα όρια του εσωτερικού και του εξωτερικού χώρου.
Το κτίριο διαθέτει σύμμεικτο στατικό φορέα από σκυρόδεμα και σιδηροδοκούς, που έχουν τοποθετηθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε οι όψεις των αρχιτεκτονικών τελειωμάτων να εμφανίζονται στη φυσική τους μορφή. Οι τέσσερις κύριοι τοίχοι επενδύθηκαν με πέτρα, ώστε να δημιουργούν την αίσθηση ότι εξέρχονται από τη γη, ενώ συνδέονται οπτικά με την εμφανή ξύλινη στέγη μόνο μέσω μιας σειράς τριγωνικών κουφωμάτων αλουμινίου. Η στέγη σχήματος πεταλούδας, η οποία αντιστρέφει την εικόνα της συμβατικής στέγης, αφήνει το φυσικό φως να εισέλθει εντός του χώρου από τα ψηλά παράθυρα της οπίσθιας όψης του κτιρίου.
Η "σφήνα" διαπερνά και την ξύλινη στέγη μέσω ενός κλειστού φωταγωγού ακριβώς επάνω από τη μεταλλική σκάλα, μέσω της οποίας δίνεται πρόσβαση προς το σαλόνι, την κουζίνα, την τραπεζαρία και το σύνολο των ισόγειων χώρων του όγκου με κατεύθυνση προς το βορρά. Μέσω αυτής γίνεται επίσης η πρόσβαση προς τα τρία υπνοδωμάτια, που βρίσκονται εντός του όγκου με δυτική κατεύθυνση.
Λόγω της απότομης κλίσης του οικοπέδου ο κλειστός χώρος στάθμευσης βρίσκεται δίπλα στην κύρια είσοδο, ακριβώς επάνω από τους χώρους διημέρευσης.
Στη χαμηλότερη πλευρά του οικοπέδου και πέρα από το δρόμο, υπάρχει ένα μικρό φαράγγι με ένα στενό ρέμα, που λόγω της υψομετρικής διαφοράς η ροή του δεν είναι ορατή, ακούγεται όμως ο ήχος του νερού. Γι΄ αυτό το λόγο η μακρόστενη πισίνα τοποθετήθηκε παράλληλα προς το ρέμα και σε πολύ υψηλότερη στάθμη, ώστε να αναπαράγει τον υφιστάμενο περιβάλλοντα χώρο.