"KHI House & Art Space", κατοικία με κυματιστό περίβλημα στη Μεθώνη

Η βίλα (Χ) ΚΗΙ είναι τοποθετημένη σε μια ήπια πλαγιά ελαιώνων, στη νότια Πελοπόννησο.
Το έργο αποτελείται από έναν ενιαίο κυματιστό τοίχο, ο οποίος περικλείει τις προστατευμένες αυλές, που βρίσκονται τοποθετημένες στο άκρο κάθε πτέρυγας.
Το σχήμα "Χ" της βίλας επιμερίζει το χώρο σε 4 διακριτά μέρη, προσφέροντας στην ανατολική πλευρά οπτική ηρεμία και μεταβαλλόμενη σκίαση στη διάρκεια της ημέρας. "Η βίλα ΚΗΙ", όπως λέει ο Θόδωρος Σαράντογλου Λάλης, "συνδυάζει δύο αντίρροπα στοιχεία, τα οποία αλληλοσυμπληρώνονται: οι αυλές προσφέρουν τη δυνατότητα στοχαστικής απομόνωσης, ενώ η δυτική πτέρυγα και η οροφή προσφέρουν άπλετη, πανοραμική θέα στη θάλασσα".
Η επιφάνεια του εξωτερικού τοίχου αποκτά κίνηση με τις τσιμεντένιες πτυχώσεις, το εύρος των οποίων μειώνεται κατά μήκος της πρόσοψης. Η τροχιά του ήλιου δημιουργεί ένα παιχνίδι με τις σκιές στη διάρκεια της ημέρας, ενώ ο κυματιστός τοίχος λειτουργεί επίσης ως σκηνικό, επάνω στο οποίο προβάλλεται η σκιά των δέντρων.
Το ύψος της οροφής του έργου καθορίστηκε από την κορυφή των ελαιόδεντρων που το αγκαλιάζουν, ενώ η εύκολα προσβάσιμη ταράτσα εξασφαλίζει πανοραμική θέα προς τη θάλασσα. Κατά την ανάπτυξή του το ύψος του περιμετρικού τοίχου ποικίλει, καθώς σταδιακά βυθίζεται στη γη μειώνοντας το ύψος της πρόσοψης στην άκρη κάθε πτέρυγας στα 1,2 μέτρα. Το χώμα της εκσκαφής ξαναχρησιμοποιήθηκε για την πιο ήπια ενσωμάτωση του έργου μέσα στο αγροτικό τοπίο.
Η δυτική πτέρυγα περιλαμβάνει τους κοινούς χώρους, μεγάλο άνοιγμα προς τη θάλασσα και τη νότια ταράτσα. Εσωτερικά, κάθε δωμάτιο επεκτείνεται προς μια βεράντα και αυλή, ενώ ο τοίχος του δωμάτιου προβάλλει προς τα έξω και αναδιπλώνεται πλαισιώνοντας μια λεμονιά. Η απουσία γωνιών και η συνέχεια του τοίχου προσφέρουν σημαντική διεύρυνση των χώρων. Οι καμπύλες των τοίχων καδράρουν τις εναλλαγές του φωτός και του χρώματος του ουρανού επιτείνοντας την παρουσία τους στον εσωτερικό χώρο.
"Η βίλα ΚΗΙ", συνεχίζει ο Θόδωρος Σαραντόγλου- Λάλης, "σχεδιάστηκε για ένα ζευγάρι συλλεκτών έργων τέχνης και συνδυάζει την τυπολογία ενός εκθεσιακού χώρου με τη μοναστηριακή αντίληψη των κλειστών εσωτερικών κήπων".
Το έργο εκτελέστηκε από τοπικούς εργολάβους, στους οποίους η LASSA πρoσέφερε την εμπειρία της σε ψηφιακό σχεδιασμό και παραγωγή. Η στρατηγική αυτή επέτρεψε την εκτός εργοταξίου παραγωγή μεγάλων δομικών κομματιών από φελιζόλ, με την τεχνική του hot-wire cutting, όπως το καλούπι για τον κυματιστό τοίχο, στοιχεία για το φωτισμό της οροφής και τμήματα της επίπλωσης, αυξάνοντας το επίπεδο των φινιρισμάτων και μειώνοντας σημαντικά τον προϋπολογισμό. Αυτός ο τρόπος οδήγησε στην ελάχιστη δυνατή χρήση βιομηχανικών δομικών υλικών, βοηθώντας παράλληλα την τοπική εφοδιαστική αλυσίδα. Η ελαφρότητα του καλουπιού διευκόλυνε τη μεταφορά του και την τοποθέτησή του από ολιγομελή ομάδα σε δυο μόνο μέρες. Μετά τη χύτευση του σκυροδέματος το καλούπι κόπηκε και ξαναχρησιμοποιήθηκε ως μονωτικό υλικό στον τοίχο και στην οροφή. Για το έργο χρησιμοποιήθηκαν ελληνικό τσιμέντο και μωσαϊκό από την ελληνική βιομηχανία μαρμάρου.