Προσθήκη διώροφου κτιριακού όγκου σε υπάρχουσα κατοικία στην περιοχή του Παπάγου
Η διώροφη προσθήκη στην περιοχή του Παπάγου έγινε σε τυπικό προϋπάρχον κτίσμα της περιοχής, το οποίο κτίστηκε από την Α.Ο.Α. για τους αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού το 1971. Η μορφή του αρχικού κτιρίου ήταν απλή ορθογωνική, χωρίς προεξέχοντες εξώστες, με μια κεντρική σκάλα, που οδηγούσε στον πρώτο όροφο. Στο αρχικό κτίσμα έγινε ανακαίνιση ισογείου και πρώτου ορόφου το 1987.
Κτιριολογικό πρόγραμμα
Στόχος της σύγχρονης προσθήκης ήταν η δημιουργία δύο μεζονετών και ενός όροφοδιαμερίσματος για τη στέγαση τριών οικογενειών. Λόγω της μεγάλης κλίσης του οικοπέδου στο νοτιοανατολικό - βορειοδυτικά άξονα, προέκυψαν δυο μεζονέτες, μια ισόγεια με πρόσβαση στον "πίσω" κήπο και μια υψηλά στο δεύτερο όροφο με πρόσβαση σε βεράντα, που προσφέρει απρόσκοπτη θέα στο λεκανοπέδιο της Αττικής. Το οροφοδιαμέρισμα βρίσκεται στον πρώτο όροφο.
Η εσωτερική διάταξη των διαμερισμάτων καθορίστηκε από τα υπάρχοντα υποστυλώματα και χαρακτηρίζεται από διαπερατότητα κατά το νοτιοανατολικό - βορειοδυτικό άξονα, επιτρέποντας τη σύγχρονη θέαση των κήπων για την ισόγεια μεζονέτα και το διαμέρισμα του πρώτου ορόφου και του Υμηττού και του λεκανοπεδίου από τη μεζονέτα του δευτέρου ορόφου.
Η απαίτηση του σύγχρονου τρόπου ζωής για ημιυπαίθριους χώρους και εξώστες δημιούργησε την ανάγκη κατασκευής κάποιων πρόσθετων εξωστών στο υπάρχον κτίριο. Καθοριστικό σημείο αναφοράς για το σχεδιασμό της νοτιοανατολικής όψης αποτέλεσε ο πολύ ανεπτυγμένος κέδρος, που βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο του οικοπέδου. Η προσπάθεια για τη "διάσωσή" του απαίτησε τη δημιουργία ενός όσο το δυνατόν ελαφρότερου και μικρότερου μεταλλικού κλιμακοστασίου.
Η κατασκευή
Ο σχεδιασμός της προσθήκης ακολούθησε ειδικές κατασκευαστικές προδιαγραφές. Το αρχικό κτίσμα αποψιλώθηκε, αποκαλύπτοντας ένα συμμετρικό φέροντα σκελετό από πλάκες, υποστυλώματα και δοκάρια. Κατόπιν πραγματοποιήθηκε η ενίσχυση του υπάρχοντος φέροντος οργανισμού και η προσθήκη του φέροντος οργανισμού του δευτέρου και τρίτου ορόφου με χρήση σκυροδέματος, καθώς και η μεταλλική κατασκευή των εξωστών, της στέγασης και του κλιμακοστάσιου.
Α’ φάση
Αρχικά ενισχύθηκαν τα θεμέλια του υπάρχοντος κτίσματος με Radieu πάχους 50 cm σε ολόκληρη την έκτασή του. Σ’ αυτό θεμελιώθηκαν και όλες οι ενισχύσεις του υπάρχοντος φέροντα σκελετού. Εξωτερικά κατασκευάστηκε μανδύας από σκυρόδεμα πάχους 20 cm για την ενίσχυση του υπάρχοντος κτίσματος, όπως είναι απαιτητό από τον οικοδομικό κανονισμό και εσωτερικά ενισχύθηκαν τα υποστυλώματα και τα δοκάρια με εκτοξευμένο σκυρόδεμα και με μανδύα στα σημεία που το πάχος της ενίσχυσης υπερέβαινε τα 4 - 5 cm. Τα ενισχυμένα υποστυλώματα (εσωτερικά και εξωτερικά) επεκτάθηκαν κατά δύο επιπλέον ορόφους, συγκροτώντας μαζί με τα νέα δοκάρια το φέροντα σκελετό της διώροφης προσθήκης. Το σκυρόδεμα της εξωτερικής όψης είναι ανεπίχριστο με χρήση μπετοφόρμας.
Β’ φάση
Η στέγη, οι πρόσθετοι εξώστες (3 νοτιοανατολικά και 2 βορειοδυτικά) και το κεντρικό κλιμακοστάσιο αποφασίστηκε να είναι σιδηράς κατασκευής. Μ’ αυτόν τον τρόπο δεν επηρεάστηκαν τα εσωτερικά ύψη των δύο πρώτων ορόφων και το κλιμακοστάσιο απέκτησε μικρότερες διαστάσεις, συμβάλλοντας στην κατανομή πρόσθετων τετραγωνικών στις κατοικίες και στη διάσωση του προϋπάρχοντος κέδρου. Η τελική επιφάνεια της μεταλλικής καμπύλης στέγης είναι από ψευδάργυρο. Οι εξώστες στηρίχτηκαν στο ανεπίχριστο σκυρόδεμα με τριγωνικούς μεταλλικούς φορείς για να μπορέσουν να αποκτήσουν το μικρότερο δυνατό πάχος στην περιμετρική, ενιαίου πάχους δοκό. Οι τριγωνικοί φορείς κρέμασης καλύφθηκαν αμφίπλευρα για αισθητικούς λόγους με τσιμεντοσανίδα. Το τριώροφο κεντρικό κλιμακοστάσιο και η στέγασή του στηρίχτηκαν σε έξι υποστυλώματα διατομής IPB 140 με συνδετήριες δοκούς IPB 120 στα ύψη των ορόφων. Τα πατήματα της σκάλας φέρουν από τη μια πλευρά σκαλωτούς φορείς λάμας πάχους 0,8 mm και από την άλλη κατακόρυφες λεπτές λάμες, οι οποίες επωμιστήκαν και το ρόλο του εσωτερικού κιγκλιδώματος του κλιμακοστασίου. Το φρεάτιο του ανελκυστήρα "έκλεισε" με γυάλινα στοιχεία διατομής U προς την πλευρά της κυρίας εισόδου.
Νοτιοανατολική όψη - Βιοκλιματική επίλυση
Η νοτιανατολική κύρια όψη χαρακτηρίζεται από το βιοκλιματικό πέτασμα που καλύπτει και σκιάζει το κεντρικό κλιμακοστάσιο. Αυτό αποτελείται από κοιλοδοκούς αλουμινίου τετραγωνικής διατομής 3 × 3 (cm), οι οποίες βιδώνονται σε κατακόρυφες μεταλλικές ράβδους διατομής Γ. Οι τρείς εξώστες και το μεγάλο στέγαστρο προσφέρουν σκίαση. Ειδικότερα το τελευταίο, όντας νοτιανατολικά προσανατολισμένο, προσφέρει και χώρο για την τοποθέτηση ηλιακών συσσωρευτών. Τα κουφώματα της οικοδομής είναι θερμοδιακοπτόμενα με ενεργειακά τζάμια. Η βορειοδυτική όψη σε ένα μεγάλο τμήμα της σκιάζεται από γειτονικό κτίριο. Όπου ήταν αναγκαίο στους εξώστες, έχει γίνει πρόβλεψη για κατακόρυφες τέντες.
Στοιχεία έργου:
Αρχιτεκτονική μελέτη: Αρχιτεκτονικό γραφείο Νέλλης Μάρδα, Νέλλη Μάρδα, Δώρα Μπαλντά
Επίβλεψη: Νέλλη Μάρδα
Στατική μελέτη και επίβλεψη: Αναστάσιος Σακελλάρης
Στατική μελέτη σιδήρων και επίβλεψη: Σωτήρης Παπαδόπουλος
Η/Μ μελέτη και επίβλεψη: e-σχεδιασμός - Κώστας Γεωργακόπουλος
Κατασκευή: ΜΤ Α.Τ.Ε.
Μελέτη εσωτερικών χώρων και επίβλεψη: Ανδρέας Σαριδάκης
Επιφάνεια οικοπέδου: 400 m2
Συνολική επιφάνεια κτιρίου: 500 m2
Χρόνος μελέτης: 2010
Χρόνος αποπεράτωσης: 2013