Κατοικία στην Κίμωλο

Ένα παραδοσιακό διώροφο σπίτι στο κυκλαδίτικο νησί της Κιμώλου ανακαινίστηκε με σεβασμό στην αρχική κατασκευή. Για να επιτευχθεί αυτό, χρειάστηκε μια στρατηγική ριζικής πύκνωσης, διατήρησης και προσαρμογής: η αρχική πέτρινη εστία της κουζίνας διατηρήθηκε αλλά μετατράπηκε σε γωνιά ύπνου. Η κουζίνα τοποθετήθηκε σε μια τριγωνική γωνία, για να επιτρέπεται η ανοιχτή κυκλοφορία στον κεντρικό χώρο.
Τα σκαλοπάτια ενσωματώθηκαν στο επίπεδο του δαπέδου για την οργάνωση και ενοποίηση των χώρων, αλλά και την ενσωμάτωση του καθιστικού. Τμήματα του μπάνιου στο επάνω επίπεδο επεκτάθηκαν στον μικρό διάδρομο μεταξύ του μπροστινού και του πίσω μέρους. Αντί να προστεθεί μια εσωτερική σύνδεση για την άνετη σύνδεση όλων των χώρων, διατηρήθηκε ο αρχικός διαχωρισμός μεταξύ των δύο επιπέδων, διατηρώντας τη σύνδεση του τοπίου με την καθημερινότητα.
Τα όρια μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, δημόσιου και ιδιωτικού έγιναν πιο ασαφή, ενσωματώνοντας χτιστά καθίσματα δίπλα στις εισόδους κατά μήκος του δημόσιου διαδρόμου. Στο επάνω επίπεδο, διατηρήθηκε ο αρχικός διαχωρισμός μεταξύ δύο μικρών μπαλκονιών, αποφεύγοντας τη δημιουργία μιας ενιαίας βεράντας. Μέσα σε αυτούς τους διακριτούς εξωτερικούς χώρους, ωστόσο, προστέθηκαν μια εντοιχισμένη τραπεζαρία, ντουζ και σκάλα στην οροφή. Στη νέα προσβάσιμη οροφή, ένα αρκετά γενναιόδωρο καθιστικό δημιουργεί πρόσθετο κοινωνικό χώρο και προσφέρει θέα στο γύρω νησί, τη θάλασσα και τον ουρανό.
Στους εσωτερικούς χώρους, οι όψεις πλαισιώνονται από το παραδοσιακό ελληνικό νησιώτικο μπλε των παραθύρων και των θυρών (επιβαλλόμενο και από τους τοπικούς κανονισμούς χωροταξίας), ενώ έρχονται σε αντίθεση με τη ζεστή παλέτα των βαθυκόκκινων λουτρών, των παστέλ ροζ κουζινών και των κίτρινων στοιχείων αποθήκευσης, που προσφέρουν μια αίσθηση ζεστασιάς και άνεσης στους χώρους. Ο γλυπτικός και ανακριβής χαρακτήρας του παραδοσιακού ελληνικού νησιώτικου σπιτιού έρχεται σε αντίθεση με τις επακριβώς υπολογισμένες γεωμετρίες και λεπτομέρειες, όπως τα πλέγματα από τα κεραμικά πλακίδια που βρίσκονται παντού, αντηχώντας το παιχνίδι της διατήρησης και της προσαρμογής μέσα από αντίθετες οπτικά παραστάσεις.