Διαμόρφωση σύγχρονης οδοντιατρικής κλινικής

Στον δεύτερο όροφο μιας σύγχρονης πολυκατοικίας στα ανατολικά προάστια της Θεσσαλονίκης οι αρχιτέκτονες κλήθηκαν να διαμορφώσουν μια σύγχρονη οδοντιατρική κλινική. Βασικό στοιχείο της σύνθεσης ήταν η δημιουργία ενός ευέλικτου χώρου, ικανού να καλύψει τις ιδιαίτερες απαιτήσεις του οδοντιατρείου. Κύριο μέλημα αποτέλεσε η ροϊκή αλληλουχία των χώρων, με έμφαση στην λειτουργία μέσω μιας minimal προσέγγισης με καθαρές γραμμές εντείνοντας την αίσθηση της τάξης και της υγιεινής.
Η διαρρύθμιση του ακινήτου σε συνδυασμό με τις ανάγκες της ιατρού λήφθηκαν υπόψη κατά το σχεδιασμό. Τα πολλαπλά σενάρια κινήσεων μέσα στο ιατρείο, η πάγια διάκριση των χώρων σε εξεταστήριο, γραφείο ιατρού και αίθουσα αναμονής διατηρήθηκαν όπως προστάζουν οι κανόνες υγιεινής και λειτουργίας. Για το λόγο αυτό η πλειονότητα των διαχωριστικών τοίχων διατρήθηκε από τον διάδρομο- τη ραχοκοκκαλία του ιατρείου με αποτέλεσμα ο χώρος του γραφείου να αποτελεί το μεταίχμιο-τον πυρήνα που αρθρώνει όλους τους χώρους γύρω του. Ο χωρικός αυτός σχεδιασμός και η νοητή κατεύθυνση των πελατών και χρηστών αποτέλεσε την χορογραφική θα μπορούσε να πει κανείς έμπνευση για την αλληλουχία των χωρικών εμπειριών. Στο «χορό» αυτό καταλυτικό ρόλο αποτέλεσε η παλέτα των υλικών μέσω των οποίων, επιλέχθηκε να δοθεί ρυθμός και κίνηση συχνά σε αντιπαραβολή με το σενάριο του κάθε χώρου. Ένα σταθερό τέμπο κάθετων δοκών διαταράσσει την ηρεμία του χώρου αναμονής με το κομψό καθιστικό ενώ αντίθετα ο διάδρομος που διατρέχει το οδοντιατρείο στο σύνολο του, γραμμικός και φωτεινός ρέει νωχελικά όπως τα «νερά» του μαρμάρινου δαπέδου. Ο γραμμικός άξονας καταλήγει στο χώρο του εξεταστηρίου, με την έδρα να κυριαρχεί και να πλαισιώνεται από τους πάγκους εργασίας και τα ντουλάπια, φόρμες και κατασκευές σύμφωνα με τις σύγχρονες υγειονομικές και ιατρικές προδιαγραφές. Σε άμεση επαφή με το εξεταστήριο, η γυαλινη θύρα με το υδατογράφημα του ιατρείου οδηγεί στο γραφείο. Χώρος εργονομικός με λιτές δρύινες κατασκευές, ένα μεγάλο κατώφλι ανάμεσα στο εξεταστήριο και το χώρο αναμονής, απομονωμένος και ταυτόχρονα οργανικό και αναπόσπαστο κομμάτι του γραφείου. Η θύρα με την κρυφή στήριξη, τμήμα της ξύλινης επένδυσης με τις κάθετες δοκούς σε επιστρέφει στην αναμονή, μια αέναη λούπα κινήσεων.
Θα ήταν παράλειψη να μην γίνει αναφορά στις σύγχρονες τεχνολογίες, ηλεκτρομηχανολογικά συστήματα απαραίτητα για τις ανάγκες του οδοντιατρείου, φωτιστικά σώματα , κρυφοί φωτισμοί και ηχοσυστήματα εντάχθηκαν στο σχεδιασμό και στην κατασκευή με γνώμονα στο σύνολό τους τη δημιουργία μιας μονάδας συνάμα λειτουργικής και ατμοσφαιρικής.