Αποκατάσταση διώροφης κατοικίας στην παλιά πόλη Χανίων

Το κτίριο βρίσκεται στην παλιά πόλη των Χανίων, μεταξύ των οδών Δωροθέου και Χρυσάνθου Επισκόπου, σε σημείο όπου συνυπάρχει ο σωζόμενος πολεοδομικός ιστός με τον νέο που πρόεκυψε από την μερική εφαρμογή του σχεδίου πόλης του 1946.
Πρόκειται για διώροφη κατοικία, κατασκευασμένη στην περίοδο της τουρκοκρατίας που είχε υποστεί σημαντικές παρεμβάσεις στον μεσοπόλεμο και έντονες φθορές και αλλοιώσεις στην μορφή και την δομή του μεταπολεμικά. Στην τελευταία αυτή περίοδο, η υλοποίηση της νέας ρυμοτομικής γραμμής στην οδό Χρυσάνθου Επισκόπου, είχε σαν αποτέλεσμα την αναδόμηση της περιοχής χωρίς την αρχιτεκτονική επεξεργασία που επέβαλε το ιστορικό περιβάλλον της παλιάς πόλης και την απώλεια της ανατολικής όψης όπως και τμήματος του κτηρίου σε αυτήν την πλευρά. Ταυτόχρονα διαφοροποιείται και το ιδιοκτησιακό καθεστώς στο ισόγειο του ανατολικού τμήματος.
Η μελέτη της επαναχρησης του κτηρίου ως κατοικίας, εκτός από το ζήτημα της αποκατάστασης, καλείται να διαχειριστεί και το θέμα της μερικής ανάκτησης δομημένου χώρου, επαναπροσδιορίζοντας την μορφή του αλλά και την σχέση του με το νέο δομημένο περιβάλλον του και λαμβάνοντας υπ όψιν τις αρχές που διέπουν τον σχεδιασμό στο ιστορικό περιβάλλον της παλιάς πόλης.
Στην πρόταση αποκαθίσταται το κέλυφος του κτηρίου που σώζεται και αφορά τόσο στην όψη του στην οδό Δωροθέου επισκόπου όσο και στις όμορες τοιχοποιίες όπου αναδεικνύονται τα αρχιτεκτονικά ίχνη παλαιοτέρων φάσεων, με χαρακτηριστικά αυτά της βόρειας λιθοδομής που αποτελούσε τμήμα του όμορου στο κτήριο τζαμιού.
Επανασχεδιάζεται το προς ανάκτηση τμήμα του πρώτου ορόφου ανατολικά, αποδίδοντας ταυτόχρονα την νέα όψη στον δρόμο, συμβατή τόσο με το δομημένο περιβάλλον όσο και με την ιστορικότητα του τόπου.
Στο εσωτερικό ο σχεδιασμός ακολουθεί μια νέα γεωμετρία που εγγράφεται αρμονικά σε αυτήν του κελύφους.  Η τυπολογία όπως επαναπροσδιορίζεται, αντιστρέφει τις λειτουργίες, τοποθετώντας την ζώνη ημέρας στο ψηλότερο  επίπεδο ώστε  σε συνδυασμό με τα κενά και τις διαφάνειες να επιλύσει τόσο τα ζητήματα φωτισμού και αερισμού που αποτελούν σημαντικό πρόβλημα για τα κτήρια στην παλιά πόλη, όσο και την εξυπηρέτηση των αναγκών μια σύγχρονης κατοίκισης.
Η προτεινόμενη γραφή υποστηριζόμενη από την επιλογή των υλικών καθιστά σαφή την αρχιτεκτονική ταυτότητα της παρέμβασης και  συνδιαλέγεται  με το ιστορικό κέλυφος.