Ανακαίνιση διαμερίσματος στο Θησείο

Το διαμέρισμα στο Θησείο είναι ένα καταφύγιο διακοπών για ένα ζευγάρι Ελβετών, χώρος ξεκούρασης, περισυλλογής και γραφής. Τα βασικότερα κριτήρια επιλογής του διαμερίσματος ήταν η θέα, ο προσανατολισμός με τρία παράθυρα στο νότο και η διαμπερότητα για τον αερισμό. Η κλασική πολύπλοκη διαμερισματοποίηση των αθηναϊκών εσωτερικών του '60 καταργήθηκε, γκρεμίζοντας τους εσωτερικούς τοίχους και οργανώθηκε η εσωτερική θέα, με βάση τα τρία όμοια ανοίγματα, σαν μια τριμερής σκηνή. Τα τρία ανοίγματα ενοποιούνται με το ράφι που βρίσκεται πάνω τους σ’ όλο το μήκος του τοίχου. Όλοι οι χώροι κοιτούν προς τη θέα αυτή. Η εσωτερική όψη αντιστρέφει την κλασική όψη του ορόφου πολυκατοικίας με μπαλκονόπορτες και εξωτερικά παντζούρια, φέρνοντας συρόμενα πλαίσια - περσίδες στη μέσα πλευρά.
Τα εσωτερικά συρόμενα πλαίσια με το παλιό σύστημα περιστρεφόμενων ξύλινων περσίδων καθορίζουν τη σκίαση του χώρου, αλλά και το παιχνίδισμα του νότιου φωτός. Ταυτόχρονα οργανώνει τις θέες και ρυθμίζει τη σχέση του σπιτιού με το έξω και τη θέα προς το Αστεροσκοπείο. Μια ακατέργαστη δρύινη πόρτα μοιράζει το χώρο σε υπνοδωμάτιο και καθημερινό κάνοντας μια αναφορά στους αχυρώνες των Άλπεων, πατρίδας των ιδιοκτητών. Κλείνοντας αποκαλύπτει έναν μεγάλο καθρέφτη που προϋπήρχε στο χώρο.
Στο μπάνιο δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση, σαν χώρος χαλάρωσης και ηρεμίας και χρειάστηκε να μεγαλώσει αρκετά, συνδυάζοντας μια στενόμακρη κάτοψη με ένα χαμηλό όγκο για την μπανιέρα, ο οποίος προβάλλει στον κοινό χώρο. Η κουζίνα αναδιοργανώθηκε στην ίδια θέση, ανοιχτή στον κοινό χώρο, διατηρώντας και τον αρχικό μαρμάρινο νεροχύτη. Η εστία τοποθετήθηκε απέναντι από τη θέα. Ο μεταλλικός πάγκος προβάλει από τον όγκο της μπανιέρας, ο οποίος κρύβεται πίσω από το έπιπλο (ντουλάπια) της κουζίνας.
Η καθαίρεση των εσωτερικών τοίχων αποκάλυψε μια γυμνή κολώνα η οποία αποφασίστηκε να παραμείνει στη μορφή αυτή. Τα υλικά επιλέχτηκαν αδρά σε συνάφεια με τη γενικότερη χειροποίητη κατεύθυνση του σχεδιασμού: λευκό, τσιμεντοκονία, αδρό ξύλο, μαύρο μέταλλο, μπετόν. Επιλέχθηκαν ελάχιστα έπιπλα, κυρίως του '60, επιτείνοντας την αδρότητα του χώρου.
Σημαντικό στοιχείο της μελέτης είναι η συμμετοχικότητα των πελατών σε αυτή, οι οποίοι ήθελαν να υλοποιήσουν σε ένα μικρό διαμέρισμα, με λογικό κόστος, το χώρο των ονείρων τους.