Φωτισμός υπαίθριων χώρων

Η σύγχρονη τεχνολογία στο φωτισμό των υπαίθριων αστικών χώρων προσφέρει δυνατότητες τόσο για τον προσανατολισμό τη νύχτα, όσο και για την ανάδειξη και τον έλεγχο των κτιρίων, των οδών και των πάρκων.
Μερικοί πρακτικοί κανόνες φωτισμού υπαίθριων αστικών χώρων είναι οι εξής:
Η κατεύθυνση της φωτεινής δέσμης των υπαίθριων φωτιστικών σωμάτων πρέπει να γίνεται μέσα στα όρια συγκεκριμένων επιφανειών, ώστε να αποφεύγεται η φωτορύπανση. Εάν ο στόχος είναι να αναδειχτεί μια όψη ή να φωτιστεί ένας διάδρομος πεζών, τότε τα φωτιστικά σώματα είναι προτιμότερο να είναι εξοπλισμένα με τέτοιους ανακλαστήρες, ώστε να περιορίζουν τη φωτεινή δέσμη μέσα σ' αυτές τις επιφάνειες τις επιφάνειες αυτές. Αποφεύγεται έτσι η άσκοπη διαφυγή φωτός και ταυτόχρονα εξοικονομείται ενέργεια φωτισμού.
Η διεύθυνση, το εύρος και το σχήμα της φωτεινής δέσμης των υπαίθριων φωτιστικών σωμάτων πρέπει να είναι ανάλογο με το αντικείμενο που αναδεικνύεται. Εάν ο στόχος είναι να αναδειχτεί ένα δέντρο, η φωτεινή δέσμη είναι καλό ν’ ακολουθεί το περίγραμμα του δέντρου. Οι φωτεινές οθόνες μπορούν να αναδείξουν τα καλύτερα σημεία μιας διακόσμησης, την υφή των επιφανειών ή τη χαμηλή βλάστηση ενός πάρκου. Οι φωτεινές δέσμες μικρού εύρους παρέχουν κυρίως διακοσμητικό παρά λειτουργικό φωτισμό.
Η ανάδειξη της βλάστησης γίνεται με προβολείς τοποθετημένους σε διάφορα υψόμετρα και με κατεύθυνση της φωτεινής δέσμης προς τα επάνω. Ο φωτισμός τροφοδοτείται με χαμηλή τάση, οι λαμπτήρες είναι πυρακτώσεως, ατμών νατρίου, υδραργύρου ή μεταλλικών αλογονιδίων και η φωτεινή τους στάθμη πρέπει να είναι τέτοια, ώστε να μη βλάπτει τη βλάστηση ούτε να διαταράσσει τη ζωή των νυκτόβιων πουλιών.