Εποξειδικές επιστρώσεις δαπέδων

Τοποθετούνται σε δάπεδα τσιμεντοειδούς βάσης και καλύπτουν επιτυχώς τις αυξημένες απαιτήσεις σε μηχανικές και χημικές αντοχές των βιομηχανικών χώρων, παρέχοντας ταυτόχρονα όμορφο αισθητικό αποτέλεσμα. Διατίθενται σε πλήθος χρωματισμών και η μείξη τους με έγχρωμα τεμαχίδια (νιφάδες και αδρανή) διαμορφώνει μία ιδιαίτερη διακοσμητική επιφάνεια, κατάλληλη για διάφορες εφαρμογές σε εσωτερικούς χώρους όχι μόνο βιομηχανικής χρήσης.
Η επιφάνεια, που θα δεχθεί την επίστρωση, θα πρέπει να είναι στεγνή (υγρασία <4%), απαλλαγμένη από σκόνες, σαθρά υλικά, λίπη κτλ. και να είναι προστατευμένη από την προσβολή υγρασίας, καθώς η ύπαρξη νερού και ρύπων επηρεάζει αρνητικά την πρόσφυση της επίστρωσης. Η προετοιμασία της επιφάνειας περιλαμβάνει τρίψιμο, αμμοβολή, υδροβολή, σφαιριδιοβολή, φρεζάρισμα, ώστε να ανοιχθούν καλά οι πόροι της υπόβασης, προκειμένου να διεισδύσει το αστάρι και να εξασφαλιστεί η απαιτούμενη πρόσφυση της εποξειδικής επίστρωσης επάνω στο υπόστρωμα. Εάν πρόκειται να τοποθετηθεί επάνω σε παλαιά επιφάνεια με εποξειδική ή άλλου είδους επίστρωση, τότε η υφιστάμενη στρώση θα πρέπει να καθαριστεί καλά και να τριφθεί εξ ολοκλήρου. Η επιδιόρθωση τυχόν ρωγμών γίνεται με την τοποθέτηση συρρικνούμενου επισκευαστικού κονιάματος. Κατόπιν το υπόστρωμα καθαρίζεται επιμελώς με σκούπα υψηλής απορροφητικότητας.
Έπειτα, η επιφάνεια ασταρώνεται με το εποξειδικό αστάρι, ενώ για μεταλλικές επιφάνειες τοποθετείται ειδικό αστάρι σε δύο στρώσεις.
Σε περίπτωση που τα δάπεδα σκυροδέματος έχουν μεγάλο ποσοστό υγρασίας ή είναι νέα, χωρίς να έχει επέλθει ακόμη η επιθυμητή ξήρανση, χρειάζεται, εκτός της προαναφερόμενης προεργασίας, η απομάκρυνση των λιμναζόντων υδάτων και η χρήση ειδικού υδατοδιαλυτού ασταριού, που δεν επηρεάζεται από την ύπαρξη νερού στους πόρους του δαπέδου.
Η τελική επίστρωση με εποξειδική ρητίνη πραγματοποιείται συνήθως εντός μιας ημέρας από την τοποθέτηση του ασταριού. Η αυτοεπιπεδούμενη επίστρωση εφαρμόζεται τραβηχτά με οδοντωτή σπάτουλα και περνιέται με ειδικό ακιδωτό ρολό για την αποφυγή δημιουργίας φυσαλίδων αέρα. Για πρόσθετη αντιολισθηρότητα, όσο η ρητινούχα επίστρωση παραμένει ακόμη νωπή, ακολουθεί επίπαση, με χαλαζιακή άμμο κοκκομετρίας και ποσότητας ανάλογα με την επιθυμητή ποιότητα της επιφάνειας. Μετά τη σκλήρυνση, ακολουθεί σκούπισμα για την απομάκρυνση των κόκκων της χαλαζιακής άμμου και η σφραγιστική επάλειψη από το ίδιο υλικό. Οι αρμοί του δαπέδου θα πρέπει να συνεχίζονται στην τελική επίστρωση και να πληρώνονται με πολουουρεθανική ασφαλτική μαστίχη.