Στη φετινή Μπιενάλε με τίτλο "Το εργαστήριο του μέλλοντος", οι δύο Έλληνες αρχιτέκτονες –ο Κωστής Πανηγύρης, καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ο Ανδρέας Νικολοβγένης, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων–, συμμετέχουν με την πρότασή τους "Υδάτινα σώματα".

DSC03604 1                                                                                                                Φωτογραφία: Ηλίας Κοσίντας.

Τα Υδάτινα σώματα (Bodies of Water) παρουσιάζουν φράγματα και ταμιευτήρες, που μεταμορφώνουν τη χώρα. Σε ένα ήδη πολλαπλά μεταποιημένο, αλλά γενικά άνυδρο έδαφος, από τη δεκαετία του 1930, ένα εκτεταμένο και συλλογικό πρόγραμμα συγκράτησης νερού παρέχει άρδευση, ύδρευση και ενέργεια. Ένας σημαντικός αριθμός τεχνητών λιμνών συγκροτεί ένα εκτεταμένο αντίστροφο αρχιπέλαγος, διασκορπισμένο στο ορεινό ανάγλυφο. Μετατρέπουν τη γη σε χώρα, τόσο με την έννοια της επικράτειας, όσο και με την ετυμολογική προέλευση της λέξης από το ρήμα "χωρώ", δηλαδή ενός τόπου που χωρά τους βίους, τις δράσεις, τις μνήμες και τις προσδοκίες των κατοίκων του.

DSC03312 1                                                                                                                     Φωτογραφία: Ηλίας Κοσίντας.

Τα "Υδάτινα σώματα" και όλες οι σχετιζόμενες με αυτά κατασκευές, όπως φράγματα και χωματουργικά έργα, αποτελούν δημόσια αρχιτεκτονική με τη ρωμαϊκή ή βιτρουβιανή έννοια. Είναι δημόσια έργα συλλογικής χειραφέτησης, κυριολεκτικά ως φορείς βιωσιμότητας και συμβολικά, ως αποτέλεσμα του συλλογικού μόχθου και της επιθυμίας για πρόοδο.

DSC03426 1 Φωτογραφία: Ηλίας Κοσίντας.

Τα κύρια εκθεσιακά αντικείμενα είναι αναρτημένες γυάλινες επιφάνειες με σχέδια πυθμένων σημαντικών "υδάτινων σωμάτων" σε όλη τη χώρα. Αιωρούνται σε διάφορα ύψη, ανάλογα με το πραγματικό τους υψόμετρο. Ένα βάθρο από ανακυκλωμένο χαρτόνι παρουσιάζεται ως εργαστήριο του εδάφους, η χώρα ως εργοτάξιο.

DSC03470 1 1Φωτογραφία: Ηλίας Κοσίντας.

Περιέχει μακέτες υπό κλίμακα μεγάλων φραγμάτων, το μεταποιημένο έδαφος ως διαρκή ανακατασκευή της χώρας. Στους τοίχους του περιπτέρου παρουσιάζονται σχέδια των τεχνητών λιμνών της χώρας και μια συλλογή ιστορικών και σύγχρονων φωτογραφιών. Οι κινήσεις του θεατή ενεργοποιούν διαδραστικά ηχοτοπία καταγεγραμένα in situ.

DSC03317 1Φωτογραφία: Ηλίας Κοσίντας.

Εθνικός επίτροπος: Ευθύμιος Μπακογιάννης(γενικός γραμματέας χωρικού σχεδιασμού και αστικού περιβάλλοντος)
Επιμελητές: Κωστής Πανηγύρης, Ανδρέας Νικολοβγένης

Μέλη επιμελητικής ομάδας: Κώστας Αποστολίδης, Σπύρος Καρακώστας, Εβίτα Μαριόγλου, Ματούλα Κρουστάλλη (αρχιτέκτονες), Μαίρη Πανταζή, Έβη Ταραντίλη, Μαριάνθη Χειμαριού (φοιτήτριες αρχιτεκτονικής)

Συνεργάτες: Ηλίας Κοσίντας (φωτογραφία), Δημήτρης Καραγεώργος (μουσική), Φίλιππος Θεοχαρίδης (σχεδιασμός ηχητικής διάδρασης), Μαρίνος Κολοκοτσάς / Nowhere Studio (οπτική ταυτότητα), Βασίλης Καλησπεράκης, Φωτεινή Αδρίμη / lost minute studio (αρχιτεκτονική αναπαράσταση), Βαγγέλης Μπράχος (τριδιάστατα μοντέλα εδάφους), Αλέξανδρος Παπαδόπουλος / papercuts (χάρτινες μακέτες), Θεοδώρα Παπαδοπούλου, Μίνα Μάντζαρη / luun (αρχιτεκτονικός φωτισμός), Δήμητρα Ευκολίδου (ιστοσελίδα), Ειρήνη Σάπκα (υποστήριξη έκθεσης)

Σύμβουλοι: Πρόδρομος Παπαδόπουλος / DOMa (εκδόσεις), Νικολέττα Τσιτσανούδη - Μαλλίδη, καθηγήτρια Παν. Ιωαννίνων (επικοινωνία), Δημήτρης Κουρκουμέλης, δικηγόρος (νομικός σύμβουλος), Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος, πολιτικός μηχανικός (στατικά), Αντώνης Ζαχαρόπουλος, Νίκος Σούλης (σχεδιασμός λεπτομερειών)

Κατασκευή: Επίκυκλος
Μεταλλικές κατασκευές: qoop
Κρύσταλλα: spatiotis glass & masscolor
Μακέτες: papercuts
Εκτυπώσεις: apolyto, future format

Cultural Mediators: Μαριλένα Κουφογιάννη, Κατερίνα Παΐσιου, Ειρήνη Dimitrievic

Κείμενα: Γιάννης Αίσωπος, Φοίβη Γιαννίση, Ζήσης Κοτιώνης, Κατερίνα Κοτζιά - Κορίνα Φιλοξενίδου, Γεώργιος Α. Πανέτσος, Λόης Παπαδόπουλος, Λεωνίδας Παπαλαμπρόπουλος - Γεωργία Συριοπούλου, Boulouki

Με τη συγχρηματοδότηση της Ελλάδας και της Ε.Ε.
Υποστηρικτής φορέας: Κέντρο Ελληνικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Harvard
Χορηγοί: Δ.Ε.Η., Nimand Architects, Luun, Motor Oil
Χορηγοί κατασκευής περιπτέρου: Epikyklos, qoop metalworks
Υποστηρικτές: El Pack, iguzzini, Future Format, Moutafidis Glass, Estate Voyatzi, Δήμος Ι.Π. Μεσολογγίου, Ίδρυμα Β.Μ. Τοσίτσα
Επίσημος χορηγός αερομεταφορών: Aegean

Για τη δημιουργία ανοίγματος στο δώμα συνιστάται η πρόβλεψη για κατασκευή υπερυψωμένου στηθαίου από σκυρόδεμα ή από τούβλο με μικρή κλίση. Το κούφωμα εδράζεται επάνω στο ορθογωνικό, υπερυψωμένο πλαίσιο. Συνιστάται η τοποθέτηση μεταλλικού ελάσματος στην άνω επιφάνεια του περιμετρικού πλαισίου για την επαρκή στερέωση του κουφώματος.
Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται για τη στεγανοποίηση της κατασκευής, καθώς χρειάζεται η τοποθέτηση στεγανοποιητικής ταινίας, που απομονώνει τον εσωτερικό χώρο από το εξωτερικό πλαίσιο. Η ταινία επικολλάται στην εσωτερική επιφάνεια του υπερυψωμένου πλαισίου και στην κάσα του κουφώματος.
Για την απορροή των ομβρίων χρησιμοποιείται ειδικά διαμορφωμένο μεταλλικό έλασμα μορφής L, το οποίο τοποθετείται στην επιφάνεια του περιμετρικού πλαισίου και καλύπτει την εξωτερική του επιφάνεια, διαμορφώνοντας νεροσταλάκτη στο άκρο του. Κάτω από το έλασμα τοποθετείται η εύκαμπτη θερμομονωτική στρώση.

Τα ενοικιαζόμενα δωμάτια "Batu Luxury Apartments" βρίσκονται στον παραθαλάσσιο οικισμό Μύτικα στην Πρέβεζα, αποτελώντας ακόμα ένα αξιόλογο και φιλόξενο τουριστικό οίκημα, στην συνεχώς αναπτυσσόμενη τουριστικά περιοχή της Ηπείρου.
Τα 12 δωμάτια αναπτύσσονται σε 2 επίπεδα, ενώ ο άξονας που χωρίζει το οικόπεδο αποτελεί το ισχυρότερο στοιχείο της αρχιτεκτονικής μελέτης. Σε σχέση με αυτόν διαμορφώνονται σε απόλυτη συμμετρία οι δομημένοι χώροι, αλλά και ο περιβάλλων χώρος, με τις δύο κοινόχρηστες πισίνες να ξεχωρίζουν. Τα δωμάτια, (καθαρού εμβαδού 30,00 m2)τοποθετούνται στο κέντρο του οικοπέδου, στρέφοντας τα βλέμματα των επισκεπτών στο τοπίο, στο οποίο το κτίσμα ενσωματώνεται και εκμεταλλεύεται τα χαρακτηριστικά του στοιχεία. Η περιήγηση στο οικόπεδο, γίνεται μέσω των διαδρόμων οι οποίοι τοποθετούνται περιμετρικά του κτιρίου, ενώ η πρόσβαση στον 1ο όροφο γίνεται με εξωτερικά κλιμακοστάσια, τα οποία και ξεχωρίζουν στις αντίστοιχες όψεις.
Η πέτρα, η διαχρονικότητά της και οι ποιότητες που προσδίδει στην αρχιτεκτονική μορφή πρωταγωνιστούν και αναδεικνύονται. Η αντίθεση με τις αψίδες σε γήινα χρώματα και το εμφανές σκυρόδεμα που επιλέγεται για τα κλιμακοστάσια, εκτός από την έμφαση που δίνει στην δυναμική της πέτρας ως υλικού, δημιουργεί ένα σύγχρονο διάλογο μεταξύ παρόντος, παρελθόντος, σύγχρονων και παραδοσιακών μορφών αρχιτεκτονικής. Οι γήινοι τόνοι επιλέγονται στο σύνολο του έργου, μέχρι και την πιο μικρή λεπτομέρεια: από την απόχρωση της πέτρας, και τα φυτά που προτιμήθηκαν, μέχρι τον εξοπλισμό και ιματισμό του κάθε δωματίου. Το αποτέλεσμα είναι ένα σύνολο, που προσκαλεί τον επισκέπτη να ζήσει την εμπειρία της πολυτέλειας που προκύπτει από την αρμονική αλληλεπίδραση μεταξύ τοπίου και αρχιτεκτονικών εκφράσεων.
Η δυναμική της συνύπαρξης δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος γίνεται εμφανής κατά τη διάρκεια της ημέρας. Σαν ζωντανός οργανισμός, το κτίριο μεταμορφώνεται ανάλογα με το φως του ήλιου και τη θερμότητά του, η πέτρα αλλάζει χρώμα, η αντανάκλαση της πισίνας γίνεται γαλαζοπράσινη, οι σκιές που αποτυπώνονται στο εσωτερικό του δωματίου, δίνουν νέα πνοή στο χώρο, ο οποίος ενώνεται με το φυσικό περιβάλλον.
Η σύμμικτη κατασκευή είναι η απάντηση στα σύγχρονα κατασκευαστικά ζητήματα, σύμφωνα με την Praxis Constructions. Η αρχιτεκτονική μελέτη απελευθερώνεται, δίνεται η δυνατότητα διαμόρφωσης ενιαίων χώρων αλλά και μεγάλων ανοιγμάτων, που δεν συναντώνται στις παραδοσιακές εφαρμογές των υλικών, δίνοντας νέα πνοή στις μορφές και αναλογίες. Η σύγχρονη προσέγγιση συνεχίζεται και στο μηχανολογικό κομμάτι, καθώς χρησιμοποιήθηκαν οι πλέον σύγχρονες τεχνολογίες για την λειτουργία των δωματίων, που συμβάλλουν στην εξοικονόμηση ενέργειας και στο ενεργειακό αποτύπωμα του κτιρίου. Κάθε έργο αποτελεί ένα ζωντανό οργανισμό, ο οποίος πρέπει να συμβαδίζει με τις προκλήσεις της εποχής, όχι μόνο αρχιτεκτονικά, αλλά και κατασκευαστικά, φέρνοντας σε πρώτη θέση τον χρήστη, το περιβάλλον και την εξέλιξή τους.

Το ''Domus Mare'' είναι ένα συγκρότημα 2 κατοικιών που βρίσκεται στη νότια πλευρά της Κρήτης. Το αρκετά ξηρό κλίμα της περιοχής έχει ως αποτέλεσμα την διαμόρφωση ενός σεληνιακού τοπίου με έντονη τοπογραφία. Οι ισχυροί κατά περιόδους άνεμοι της περιοχής διατηρούν τη χλωρίδα σε χαμηλά επίπεδα.
Κάτω από αυτή την προοπτική αναπτύχθηκαν δύο πλήρως πετρόκτιστες μονάδες ως συμπαγή κελύφη με μεγάλα ανοίγματα στη νότια όψη και μικρότερα στις υπόλοιπες πλευρές, τόσο για τα κέρδη του ήλιου κατά τους χειμερινούς μήνες όσο και για τη θέα. Η ανθεκτικότητα της τοπικής πέτρας ως υλικό ήταν σημαντικός παράγοντας έναντι των καιρικών συνθηκών της περιοχής. Το πέτρινο κέλυφος είναι συχνά διάτρητο για να αποκαλυφθεί ο φέρων οργανισμός του κτιρίου και να δημιουργηθούν ανοίγματα. Το συμπαγές γεωμετρικό σχήμα των κτιρίων έρχεται σε αντίθεση με τη ρευστότητα του περιβάλλοντος τοπίου και το οργανικό σχήμα των υδάτινων επιφανειών. Για την κάλυψη των εξωτερικών χώρων χρησιμοποιήθηκαν ελαφριά, ανθεκτικά στις καιρικές συνθήκες, υλικά, όπως το καλάμι μπαμπού, πλαισιωμένο από μεταλλικές διατομές τύπου Η. Τοπικά βότανα, φυτά και δέντρα χρησιμοποιήθηκαν για την αποκατάσταση της γύρω από τις κατοικίες περιοχής.
Μεγάλη έμφαση δόθηκε και στους εσωτερικούς χώρους, καθώς τα σπίτια κατοικούνται όλο το χρόνο. Στο πέτρινο κέλυφος διπλού ύψους δημιουργήθηκαν διαφορετικά επίπεδα ορόφων – πατάρια σε ανισοσταθμία, προσφέροντας μια ρευστότητα στην κατακόρυφη κίνηση. Οι φεγγίτες προσφέρουν ένα παιχνίδι με το φως και στο εσωτερικό. Το πέτρινο υλικό αφαιρείται περιστασιακά από τις εσωτερικές επιφάνειες για να αποκαλυφθούν δομικά μέρη του κτιρίου. Αυτή η επί μέρους εμφάνιση των δομικών στοιχείων συμβάλει στο πιο «casual» ύφος της κατοικίας, ενώ παράλληλα η χρήση μετάλλου και ξύλου επιλέχθηκε για να ελαφρύνουν τον χώρο από την στιβαρή αισθητική της πέτρας και του οπλισμένου σκυροδέματος.
Οι 2 κατοικίες πιο συγκεκριμένα είναι συνολικής επιφάνειας 300 m2. Η κάθε κατοικία διαρθρώνεται σε δύο επίπεδα, με το ισόγειο να φιλοξενεί τους χώρους διημέρευσης, δηλαδή ενιαίο χώρο κουζίνα-τραπεζαρία-σαλόνι, καθώς και τον έναν χώρο διανυκτέρευσης και βοηθητικούς χώρους. Ο όροφος φιλοξενεί έναν ακόμα χώρο διανυκτέρευσης με ιδιωτικό μπάνιο, ενώ στον υπόλοιπο χώρο διαμορφώνονται τα εσωτερικά πατάρια τα οποία φιλοξενούν ένα δεύτερο μικρό καθιστικό - αναγνωστήριο.
Τα εσωτερικά πατάρια είναι κατασκευασμένα από μεταλλικές διατομές τύπου Η, οι οποίες επενδύονται από μηχανικό παρκέτο και αναρτώνται από τις πλάκες από οπλισμένο σκυρόδεμα. Την λογική αυτή της ανάρτησης ακολουθεί και η σκάλα που συνδέει τους 2 ορόφους. Όλα τα σταθερά καθώς και τα περισσότερα κινητά έπιπλα είναι σχεδιασμένα κατά παραγγελία και κατασκευασμένα σε τοπικό κατασκευαστή.
Τα υδάτινα στοιχεία είναι από οπλισμένο σκυρόδεμα με υπερχείλιση. Τα τοιχώματα έχουν επενδυθεί με ψηφίδα ενώ στο δάπεδο έχει εφαρμοστεί χαλαζιακό ρητινούχο υλικό.

Το αρχιτεκτονικό γραφείο NoDāta Architecture ολοκλήρωσε το έργο “Spolia House”, μια μινιμαλιστική κατοικία που βρίσκεται στην καρδιά του παραδοσιακού οικισμού της Παροικίας στην Πάρο.
Με ένα υπόλοιπο δόμησης 47 m2, το οικόπεδο φιλοξενεί ένα κτιριολογικό πρόγραμμα ενός υπνοδωματίου και κοινόχρηστων χώρων, που μοιράζονται μια κοινόχρηστη αυλή με υφιστάμενα κτίσματα.
Αξιοποιώντας πλήρως τον εξωτερικό χώρο, η δομή σχηματίζει μια κάτοψη σχήματος Γ που ακουμπά στο όριο του οικοπέδου, οργανώνοντας ένα ανοιχτό αίθριο μεταξύ του νέου κτίσματος και του περιγράμματος που προσφέρει διαμπερή αερισμό και ηλιακό φως στους κοινόχρηστους χώρους.
Το σχήμα Γ της πρότασης οργανώνει επίσης την εσωτερική διάταξη, με τον χώρο της κουζίνας να βρίσκεται απέναντι από τη ζώνη καθιστικού και σαλονιού, σχηματίζοντας δύο αντίθετες γωνίες και έναν ζωντανό χώρο ενδιάμεσα.
Οι ροές κυκλοφορίας συνδέουν την αυλή, με την μπροστινή είσοδο του σπιτιού, με το αίθριο και οδηγούν στο τέλος του σπιτιού, όπου η κρεβατοκάμαρα συνδέεται με την αυλή δημιουργώντας μια συνεχή κίνηση μέσα και έξω από το κτίριο.
Με σχεδιαστική αναφορά από τη γειτονική εκκλησία της Αγ. Η Μαρίνας, τα μαρμάρινα τμήματα λειτουργούν ως το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της σύνθεσης σε όλο το εσωτερικό και εξωτερικό του σπιτιού.
Οι μαρμάρινες ποδιές και τα υπέρθυρα των παραθύρων, μαζί με μια ειδικά κατασκευασμένη υδρορροή από μαρμάρινες πλάκες, κοσμούν την εξωτερική πρόσοψη.
Στο εσωτερικό, αρκετά παλιά έπιπλα επαναχρησιμοποιούνται, ενώ χρωματικά μια κυρίως ουδέτερη παλέτα λευκών και γκρι επικαλύπτει τις περισσότερες επιφάνειες και εξισορροπεί τις εντάσεις ανάμεσα στο σύγχρονο και ζωηρό μπλε χρώμα των λακαρισμένων ντουλαπιών της κουζίνας και το σκούρο χρώμα του ξύλου των παλιών επίπλων.
Η κατεύθυνση αυτή, δημιουργεί μια αλληλεπίδραση μεταξύ των παραδοσιακών και σύγχρονων χαρακτηριστικών του σχεδιασμού.

Tο "Akasha Beach Resort and Spa" είναι μια νέα πολυτελής ξενοδοχειακή μονάδα 5 αστέρων στη xερσόνησο Ηρακλείου Κρήτης. Πρόκειται για κτιριακό συγκρότημα από υφιστάμενα και νέα κτίρια που αναπτύσσεται σε οικόπεδο του Δήμου Χερσονήσου Ηρακλείου, ξεκινώντας από την κεντρική οδική αρτηρία και καταλήγοντας μπροστά στη θάλασσα.
Στο γραφείο μας ανατέθηκε αρχικά η μελέτη όλων των κοινόχρηστων χώρων του συγκροτήματος και στη συνέχεια ο σχεδιασμός πτέρυγας δωματίων σε υφιστάμενο κέλυφος. Η αισθητική ενοποίηση όλων των χώρων και η δημιουργία ενός αρμονικού συνόλου με ταυτόχρονη επίλυση θεμάτων αταξίας των δομικών στοιχείων υπήρξε κύριο ζήτημα της μελέτης.
Tο "Akasha Beach Resort and Spa" έχει σήμερα δυναμικότητα 384 κλινών και διαθέτει τρία εστιατόρια, συνεδριακή αίθουσα 150 θέσεων, χώρους ευεξίας και θεραπειών, εσωτερική πισίνα, κλειστό γυμναστήριο και roof garden.
Εκτείνοντας την επικράτειά του από την κεντρική οδική αρτηρία της Χερσονήσου μέχρι την παραλία με θέα το Αιγαίο πέλαγος, συγκεντρώνει παράλληλα χαρακτηριστικά city και resort hotel.
Οι σχεδιαστικές επιλογές στην διαμόρφωση των εσωτερικών και υπαίθριων χώρων επιδιώκουν την μετάβαση από ένα πολύβουο αστικό περιβάλλον στην γαλήνη της απέραντης θάλασσας, δημιουργώντας μια αλληλουχία εντυπώσεων, συναισθημάτων και εμπειριών.
Ειδικά σχεδιασμένα ξύλινα διάτρητα στοιχεία χρησιμοποιούνται από την είσοδο στο lobby μέχρι και το πέρασμα στην εσωτερική αυλή, οργανώνουν τον χώρο και φιλτράρουν το ηλιακό φως δημιουργώντας συνθήκες άνεσης.
Στο lobby, κυρίαρχο στοιχείο αποτελεί ο πάγκος της reception από φυσικό πέτρωμα μπροστά από ξύλινη κατασκευή με το λογότυπο της εταιρείας. Γήινοι χρωματικοί τόνοι και φυσικά υλικά, ξύλινα γεωμετρικά μοτίβα και λαμπερά μεταλλικά στοιχεία από ορείχαλκο διαμορφώνουν μια ατμόσφαιρα εκλεπτυσμένης κομψότητας και απόλυτης χαλάρωσης.
Ξεκινώντας από το lobby, υδάτινα στοιχεία κλιμακώνουν την παρουσία τους συνοδεύοντας τον επισκέπτη μέχρι τους χώρους της πισίνας και την παραλία. Η αλληλουχία αυτή εντείνεται με την εγκατάσταση αψιδωτής οροφής στον άξονα της εισόδου.
Η κίνηση του επισκέπτη προς την κεντρική πισίνα περνάει μπροστά από τους χώρους του κεντρικού εστιατορίου και του lobby bar.
Η κεντρική πισίνα, πλαισιωμένη από κτιριακούς όγκους των δωματίων, επεκτείνεται και ανοίγεται προς την θάλασσα, δημιουργώντας ένα μοναδικό μπαλκόνι με πανοραμική θέα στο Αιγαίο Πέλαγος.

Το "Pure-C" είναι μια κατοικία δύο επιπέδων 360 m2 που βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της Κρήτης στην ράχη μιας μικρής χερσονήσου στον κόλπο του Μιραμπέλλου. Το ανάγλυφο της περιοχής είναι έντονο και βραχώδες, ενώ η βλάστηση είναι χαμηλή. Η θάλασσα ουσιαστικά περιβάλλει το οικόπεδο προσφέροντας θέα από τις τρεις πλευρές της κατοικίας. Δύο ξεχωριστοί πρισματικοί λευκοί όγκοι χωρίζονται μεταξύ τους προκειμένου να δημιουργηθεί η είσοδος, ο υδάτινος διάδρομος προς τη θέα και το αίθριο γύρω από το οποίο λαμβάνουν χώρα οι κάθετες και οριζόντιες κινήσεις της κατοικίας. Ο βόρειος όγκος στεγάζει την ημερήσια διαβίωση, ενώ ο νότιος τη νυχτερινή.
Η συσχέτιση των εσωτερικών χώρων με τους εξωτερικούς και τους ημιυπαίθριους χώρους αποτέλεσε σημαντική παράμετρο σχεδιασμού. Η συνέχεια των χυτών δαπέδων εντός και εκτός της κατοικίας καθώς και τα μεγάλα συρόμενα κουφώματα χρησιμοποιήθηκαν προς αυτήν την κατεύθυνση. Στην «ανοικτή» κατάσταση της κατοικίας, δημιουργείται ένας ενιαίος ημιυπαίθριος χώρος, χωρίς κάθετα όρια προς την θέα. Η υπαίθρια κουζίνα-τραπεζαρία είναι δομημένη σε σχέση με τους αντίστοιχους εσωτερικούς χώρους, ενώ το υπαίθριο μπαρ-καθιστικό αποτελεί μια ανεξάρτητη μονάδα που σε συνδυασμό με την φύτευση, χρησιμοποιείται για την προστασία του χώρου της πισίνας από τους συχνούς και ισχυρούς βόρειους ανέμους του κόλπου της Μιραμπέλλου.
Η κατοικία στο ισόγειο διαρθρώνεται αφενός από τους χώρους διημέρευσης (καθιστικό, κουζίνα, τραπεζαρία) αφετέρου από τα 2 κυρίως υπνοδωμάτια. Στο υπόγειο αποτελείται από τα 3 υπνοδωμάτια τα οποία έχουν και ανεξάρτητη πρόσβαση εκτός της κατοικίας και βοηθητικούς χώρους όπως media-room, γυμναστήριο, σάουνα, κελάρι κρασιών, κα.
Το υδάτινο στοιχείο έχει εξέχοντα και οργανωτικό ρόλο χρήσεων και κινήσεων, καθώς περιβάλει τον βόρειο όγκο και περνάει μέσα από την είσοδο και το αίθριο καταλήγοντας στην κύρια πισίνα σχήματος Τ, η οποία εκτείνεται από άκρη σε άκρη του εξωτερικού χώρου. Παράλληλα διαχωρίζει τους χώρους διημέρευσης από τους χώρους ύπνου. Επιπλέον, το κανάλι νερού χρησιμοποιείται ως φίλτρο για τους φεγγίτες του κάτω επιπέδου δημιουργώντας ένα παιχνίδι με τον φωτισμό τους, τόσο την μέρα όσο και την νύχτα.
Η επιλογή των υλικών ακολουθεί την ίδια μινιμαλιστική διάθεση. Τοιχοποιίες από σοβά με τεχνοτροπία και δάπεδα από σκυρόδεμα με επεξεργασία (βιομηχανικό), σε συνδυασμό με ξύλο και μέταλλο κυρίως στους εσωτερικούς χώρους.
Το λευκό χρώμα των όγκων, καθώς και το αίθριο και το νερό μέσα και γύρω από την κατοικία προσφέρουν δροσισμό στους χώρους μέσα κι έξω από την κατοικία κατά τη διάρκεια των ζεστών καλοκαιρινών μηνών.
Η αποκατάσταση του περιβάλλοντα χώρου γύρω από την κατοικία έγινε με την χρήση, κυρίως, αλλά όχι αποκλειστικά, ενδημικών φυτών και βοτάνων.

Το διαμέρισμα βρίσκεται στον 2ο όροφο πολυκατοικίας κατασκευασμένη τη δεκαετία του 1970, στην περιοχή του Αμαρουσίου. Η αρχική διαρρύθμιση του χώρου αναπτύσσεται τυπικά, (είσοδος - χωλ - καθιστικό - διάδρομος - λουτρό - κουζίνα - υπνοδωμάτιο - εξώστης). Με τον επανασχεδιασμό της διαρρύθμισης επιχειρείται ένας εναλλακτικός τρόπος κατοίκισης του χώρου. Η αντιστροφή της κουζίνας με το λουτρό και η ενοποίησή της με το χωλ και το καθιστικό ενεργοποιεί τις πολλαπλές δυνατότητες του χώρου σε επίπεδο κίνησης και θέασης.
Το έπιπλο του κινούμενου τραπεζιού, μία συνήθης κατασκευή, προσδίδει την πολυπλοκότητα στην κατοίκηση με τις πολλαπλές θέσεις λειτουργίας του, δημιουργώντας δεσμεύσεις που επηρεάζουν το χώρο και τελικά την κίνηση σε αυτόν.
Η διατήρηση των δαπέδων, μωσαϊκό και ξύλινο παρκέ, η προσθήκη μωσαϊκών τμημάτων αλλά και η τοποθέτηση μαρμάρινων στοιχείων επιχειρεί να αναδείξει την αρχική υλικότητα του δαπέδου, μέσα από την τεχνική του κολλάζ των υλικών, των μοτίβων και των χρωμάτων. Ταυτόχρονα οι επιλογές της χρωματικής παλέτας στις ξύλινες επιφάνειες, οι διαστάσεις και το χρώμα των πλακιδίων του λουτρού καθώς και ο εξοπλισμός των χώρων επιχειρούν να επαναδιατυπώσουν την υλικότητά πέρα από την κατασκευαστική επάρκεια, έχοντας ως στόχο την ποιητική διάσταση του χώρου.
Να ξαναδώσουμε αξία σε πράγματα ξεχασμένα, στοιχεία που ανασύρουν μνήμες, ενσωματώνοντάς τα στο χώρο.

 

Αρχιτεκτονική Εκπαίδευση και Πράξη: οι διεθνείς προκλήσεις και η Ελλάδα

Ημερομηνία διεξαγωγής: 11 και 12 Νοεμβρίου 2023 Χανιά

Η Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών και το Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου αναγνωρίζοντας τις σημαντικές αλλαγές που έχουν επέλθει στο κοινωνικό, οικονομικο-τεχνικό και εκπαιδευτικό πεδίο συνδιοργανώνουν συνέδριο με θέμα «Αρχιτεκτονική Εκπαίδευση και Πράξη: οι διεθνείς προκλήσεις και η Ελλάδα» ανοίγοντας έναν διάλογο για τη διαμόρφωση αρχιτεκτόνων ικανών να παρακολουθήσουν τα νέα δεδομένα της εποχής. Η ανάγκη για τον επαναπροσδιορισμό των πεδίων, των μεθόδων και της πρακτικής της αρχιτεκτονικής εκπαίδευσης είναι, σήμερα επιτακτική.
Η εκπαίδευση των αρχιτεκτόνων στις απαρχές του νέου αιώνα έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές σε σχέση με τα μέσα, τις προτεραιότητες και τα μαθησιακά αποτελέσματα που διαχειρίζεται καθώς καλείται να ανταποκριθεί σε νέα, ταχύτατα μεταβαλλόμενα και πολύπλοκα περιβάλλοντα. Η συνθετική δεξιότητα, η επιστημονική και η τεχνική γνώση εμπλουτίζονται με την -απαραίτητη- ανάπτυξη δεξιοτήτων που αφορούν στην επικοινωνία, την ομαδικότητα, την οργάνωση διαχείρισης χρόνου, την ευελιξία κτλ. Η μάθηση που εστιάζει στην πρακτική επίλυση προβλημάτων συμπληρώνεται με τη μάθηση που ενσωματώνει την έρευνα και τον δημιουργικό σχεδιασμό.
Αντίστοιχες ριζικές αλλαγές διαπιστώνονται και στην αρχιτεκτονική πρακτική. Η χρήση των νέων τεχνολογιών, οι αναδυόμενες ανάγκες για χωρικό σχεδιασμό με επίκεντρο τη βιωσιμότητα, η υπεύθυνη χρήση υλικών και η ανάγκη νέων εργαλείων για τη διαχείριση κρίσεων καταδεικνύουν νέους δρόμους έρευνας, διδασκαλίας και πράξης.
Το Συνέδριο αποτελεί ένα βήμα διαλόγου για τις παραπάνω εξελίξεις στην αρχιτεκτονική εκπαίδευση και την αρχιτεκτονική πράξη, για τα «κενά» που πιθανόν να έχουν δημιουργηθεί μεταξύ τους, καθώς και τις νέες κατευθύνσεις και αναδυόμενες τάσεις στη σχέση αυτή.

Απευθύνεται σε μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, μεταπτυχιακούς φοιτητές και υποψήφιους διδάκτορες, καθώς και σε επαγγελματίες και ενδιαφερόμενους φορείς για το δομημένο περιβάλλον.

Οι θεματικοί άξονες του συνεδρίου είναι οι εξής:

Α. Η διδασκαλία του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού

1. Εισαγωγή στις αρχιτεκτονικές σπουδές
2. Η συμβολή του εργαστηριακού σχεδιασμού στην παραγωγή της αρχιτεκτονικής γνώσης
3. Αρχιτεκτονική παιδεία και διεπιστημονικότητα για τη διαχείριση κρίσεων (περιβαλλοντικών, κοινωνικο-οικονομικών, υγειονομικών, φυσικών καταστροφών κλπ.).
4. Ο ρόλος της θεωρητικής κριτικής σκέψης στην αρχιτεκτονική εκπαίδευση.

Β. Τεχνολογία στην αρχιτεκτονική παιδεία

1. Νέες τεχνολογίες στην αρχιτεκτονική εκπαίδευση (ψηφιακός – αναλογικός σχεδιασμός)
2. Προηγμένα, βιώσιμα και τεκτονικά υλικά για την αρχιτεκτονική.
3. Η κατασκευαστική διαδικασία στην αρχιτεκτονική εκπαίδευση.
4. Σχεδιάζοντας από τον δημόσιο χώρο στη δημόσια – ψηφιακή - σφαίρα.

Γ. Πρόγραμμα σπουδών και σύγχρονες εκπαιδευτικές κατευθύνσεις

1. Άτυπη και επίσημη εκπαίδευση - κατευθύνσεις και προτεραιότητες του προγράμματος σπουδών
2. Σχέση μεταξύ της αρχιτεκτονικής εκπαίδευσης και της εφαρμοσμένης πρακτικής.
3. Η λειτουργία των διεθνών πιστοποιήσεων στην αρχιτεκτονική εκπαίδευση
4. Σύγχρονη έρευνα και εκπαίδευση.

Τόπος & Ημερομηνία Διεξαγωγής

Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου στα Χανιά.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ

Έναρξη Υποβολής Περιλήψεων 22.05.2023
Προθεσμία Υποβολής Περιλήψεων 28.07.2023
Γνωστοποίηση Αποτελεσμάτων 25.08.2023
Υποβολή extended abstracts (2000 λέξεις) 15.09.2023
Προθεσμία Εγγραφής Εισηγητών 15.09.2023
Έναρξη Εργασιών Συνεδρίου 11.11.2023

Για πληροφορίες υποβολής περιλήψεων και εγγραφή μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του συνεδρίου:

https://www.archconf2023.tuc.gr/el/archi

 

ΤΑ ΕΙΔΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΣΤΑ ΚΤΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΑΙΡΗ ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ, ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΣΒΕΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΗ ΕΚΚΕΝΩΣΗ

Στα σύγχρονα κτίρια υπάρχουν χώροι κύριας ή βοηθητικής χρήσης, που εμφανίζουν ιδιαίτερα αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης πυρκαγιάς ή το περιεχόμενο τους επιβάλλει την άμεση επέμβαση και κατάσβεση σε περίπτωση εκδήλωσης πυρκαγιάς. Αυτοί οι χώροι προσδιορίζονται στο Π.Δ. 41/2018 και χαρακτηρίζονται ως επικίνδυνοι χώροι. Οι επικίνδυνοι χώροι διαχωρίζονται σε δύο κατηγορίες, Α και Β. Το Π.Δ. 41/2018 επιβάλλει την ύπαρξη αυτόματης κατάσβεσης στους επικίνδυνους χώρους της κατηγορίας Β, στους οποίους εντάσσονται μεγάλα λεβητοστάσια με εγκατεστημένη ισχύ μεγαλύτερη των 50 kW, χώροι μετασχηματιστών κτλ. Τα συστήματα αυτόματης κατάσβεσης εγκαθίστανται επίσης όταν είναι επιθυμητή η αύξηση του μεγέθους των πυροδιαμερισμάτων ή η αύξηση του μέγιστου επιτρεπόμενου μήκους της όδευσης διαφυγής ή η μείωση του απαιτούμενου δείκτη πυραντίστασης της δομικής κατασκευής.

 

Ο παρών ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies ώστε να βελτιώσει την εμπειρία περιήγησης.