Ο Flaviano Capriotti σχεδίασε την επέκταση του πανεπιστημίου Franklin University Switzerland στο Σορένγκο, Λουγκάνο, δημιουργώντας μια διαπερατή αρχιτεκτονική που αλληλεπιδρά με το αστικό περιβάλλον. Η νέα πτέρυγα περιλαμβάνει 29 κατοικίες, εκπαιδευτικούς χώρους, πολυλειτουργικές αίθουσες, χώρο γυμναστικής και υπόγειο πάρκινγκ. Ο σχεδιασμός διαχωρίζει τον χώρο σε δύο αρχιτεκτονικούς όγκους: έναν φωτεινό και οργανικό για κοινόχρηστους και εκπαιδευτικούς χώρους, και έναν μαζικό και εσωστρεφή για τις πανεπιστημιακές κατοικίες. Οι γυάλινες όψεις τονίζουν τη σχέση μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού χώρου και καλούν σε ανακάλυψη.
Το έργο προάγει την ενεργειακή αποδοτικότητα και βιωσιμότητα, με ρυθμιζόμενες φωτοβολταϊκές περσίδες που προστατεύουν από τον ήλιο και παράγουν ενέργεια. Η πρόσοψη από χρωματισμένο σκυρόδεμα θυμίζει τις σελίδες ενός βιβλίου, σύμβολο γνώσης και πολιτισμού. Το έργο ενσωματώνει κήπους με μεσογειακά φυτά και ζώνες διαλογισμού, προσφέροντας επαφή με τη φύση όλο το χρόνο. Οι εσωτερικοί χώροι είναι σχεδιασμένοι με νεανικό στυλ για τους φοιτητές, ενώ οι θεσμικοί χώροι διατηρούν έναν πιο επίσημο χαρακτήρα.

Το Μπουλούκι, η ομάδα που ειδικεύεται στην ανάδειξη και τη διατήρηση των παραδοσιακών τεχνικών δόμησης, σε συνεργασία με την Europa Nostra και την UNESCO, ανακοίνωσε την έναρξη ενός περιοδεύοντος εργαστηρίου που θα ταξιδέψει σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας και της Ευρώπης. Το εργαστήριο αυτό έχει ως στόχο να εκπαιδεύσει νέους και επαγγελματίες στις παραδοσιακές μεθόδους κατασκευής, ενώ παράλληλα να ενισχύσει την ευαισθητοποίηση και την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Το πρόγραμμα του εργαστηρίου περιλαμβάνει πρακτικές επιδείξεις και σεμινάρια που θα επικεντρωθούν σε τεχνικές όπως η πέτρινη τοιχοποιία, οι ξυλουργικές κατασκευές, η χρήση παραδοσιακών υλικών και πολλά άλλα. Μέσω αυτών των δραστηριοτήτων, οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν πολύτιμες γνώσεις και δεξιότητες που κινδυνεύουν να χαθούν με την πάροδο του χρόνου.
Η Europa Nostra, η πανευρωπαϊκή οργάνωση που προωθεί την προστασία της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς, υποστηρίζει ενεργά αυτή την πρωτοβουλία, αναγνωρίζοντας τη σημασία της διατήρησης των παραδοσιακών τεχνικών ως αναπόσπαστο μέρος της πολιτιστικής μας ταυτότητας. Παράλληλα, η UNESCO, ο οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών για την Εκπαίδευση, την Επιστήμη και τον Πολιτισμό, προσθέτει διεθνές κύρος και στήριξη στο εγχείρημα, επισημαίνοντας τη σημασία της διατήρησης και προώθησης της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς.
Το περιοδεύον εργαστήριο θα ξεκινήσει το ταξίδι του τον επόμενο μήνα, με πρώτους σταθμούς σε ιστορικά χωριά και πόλεις της Ελλάδας. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή μέσω της επίσημης ιστοσελίδας του Μπουλουκιού, όπου θα βρουν λεπτομέρειες για το πρόγραμμα και τις ημερομηνίες των εκδηλώσεων.
Με αυτή την πρωτοβουλία, το Μπουλούκι, η Europa Nostra και η UNESCO φιλοδοξούν να συμβάλουν ενεργά στη διατήρηση και αναβίωση των παραδοσιακών τεχνικών δόμησης, ενθαρρύνοντας μια νέα γενιά τεχνιτών να ανακαλύψουν και να αγαπήσουν την πολιτιστική τους κληρονομιά.

Επίσημη ιστοσελίδα: https://el.boulouki.org/

Προσφέροντας εντυπωσιακή ανεμπόδιστη θέα προς τη θάλασσα και το ηλιοβασίλεμα, η κατοικία βρίσκεται σε ένα μεγάλο κτήμα με ήπια κλίση, λίγο έξω από το χωριό Βίβλος στη Νάξο. Έχει σχεδιαστεί ως τόπος απόδρασης και ηρεμίας για μια δημιουργική οικογένεια και τους καλεσμένους της, ώστε να έρθουν σε στενή επαφή με το φυσικό περιβάλλον.
Αποτελείται από ανεξάρτητους κτιριακούς όγκους, σχεδιασμένους γύρω από ενδιάμεσες αυλές, που προσφέρουν ιδιωτικότητα και προστασία από τον έντονο κυκλαδίτικο ήλιο και αέρα. Όλοι οι χώροι, εσωτερικοί και εξωτερικοί, στρέφονται προς την υπέροχη θέα δυτικά, στο νησί της Πάρου και έχουν ανεξάρτητη πρόσβαση από έναν ανοιχτό διάδρομο στην πίσω όψη του κτιρίου. Έτσι λειτουργικά, η χωρική ανάπτυξη του κτιρίου είναι γραμμική και κάθε λευκός όγκος περιλαμβάνει μια ανεξάρτητη λειτουργία είτε για την κύρια κατοικία, είτε για τον ξενώνα.
Οι λευκοί κυκλαδίτικοι όγκοι του σπιτιού, με τους ελαφρώς επικλινείς τοίχους, θυμίζουν τα παραδοσιακά "πυργόσπιτα" στη Νάξο και δένουν με τους γραμμικούς πέτρινους τοίχους, που οριοθετούν τη διαδρομή πρόσβασης σε όλους τους χώρους.
Οι δύο κεντρικοί όγκοι αποτελούν τους χώρους διημέρευσης της κύριας κατοικίας και του ξενώνα. Έχουν ενιαίο καθιστικό με κουζίνα και κάθε όγκος εκτονώνεται άμεσα τόσο στη μεγάλη κεντρική αυλή, που προστατεύεται από τον άνεμο, όσο και στον μπροστινό υπαίθριο χώρο με τη μεγάλη πισίνα και το jacuzzi. Οι πλευρικοί όγκοι του κτιρίου περιλαμβάνουν τις περιοχές των υπνοδωματίων.
Ο ξενώνας φιλοξενεί δύο υπνοδωμάτια, ενώ το κυρίως σπίτι συνολικά τέσσερα, με την κυρίως κρεβατοκάμαρα να είναι ο μοναδικός χώρος σε όροφο, για απόλυτη ιδιωτικότητα και μέγιστη θέα προς τη θάλασσα. Όλα τα υπνοδωμάτια έχουν τη δυνατότητα να βγουν σε μια πιο ιδιωτική βεράντα, αποκτώντας έτσι ανεξαρτησία από τους κοινόχρηστους χώρους των υπαίθριων καθιστικών. Τέλος, ένας στεγασμένος πολυχώρος τοποθετείται πίσω από την κεντρική αυλή, φιλοξενώντας έναν χώρο έμπνευσης και δημιουργίας καλλιτεχνών.
Μεγάλες ξύλινες πέργκολες πάνω από τις αυλές ενοποιούν τους λευκούς όγκους, προσφέροντας σκίαση, δημιουργώντας παράλληλα μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα με τα χαρακτηριστικά παιχνιδίσματα του καλοκαιρινού ήλιου πάνω στο λευκό χρώμα του κτιρίου.
Αυτή η ιδέα του λιτού, καθαρού σχεδιασμού με κυκλαδίτικες επιρροές συνεχίζεται και στο εσωτερικό των χώρων. Απαλά υφάσματα και έπιπλα, χτιστά καθιστικά, ξύλινες λεπτομέρειες και ήπιος φωτισμός, που προέρχεται κυρίως από κρυφές πηγές, δημιουργούν μια ζεστή ατμόσφαιρα διαβίωσης. Τα γήινα, ουδέτερα χρώματα που επιλέχτηκαν, αποτελούν έναν ήσυχο καμβά για να εκφραστούν δημιουργικά οι ιδιοκτήτες.

Το διαμέρισμα που κληθήκαμε να ανασχεδιάσουμε, βρίσκεται πάνω στην παραλιακή λεωφόρο Ποσειδώνος, σε μια πολυκατοικία σχεδιασμένη από τον αρχιτέκτονα Ζήση Κοτιώνη. Το κτίριο έχει έντονη διττή μορφή επηρεασμένη από τον κόσμο των ψαριών και των πλοίων που σε καμία περίπτωση δεν μένει αμέτοχη σε οποιαδήποτε αρχιτεκτονική επέμβαση συντελεστεί στο εσωτερικό του.
Η ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος, λάτρης της θάλασσας και της ιστιοπλοΐας, επιθυμούσε να αποκτήσει ένα χώρο προηγμένης τεχνολογίας που θα καλύπτει όλες τις σύγχρονες ανάγκες  και ταυτόχρονα θα έχει την πρωτότυπη αρχιτεκτονική ποιότητα που θα το καταστήσει διαχρονικά επίκαιρο.
Αντλώντας έμπνευση τόσο από το περιβάλλον του κτιρίου όσο και από τις επιθυμίες της ιδιοκτήτριας, επιλέξαμε  να υιοθετήσουμε στοιχεία από την «αρχιτεκτονική της θάλασσας»,  την ναυπηγική, καθώς και από την φυσιολογία και τη μορφολογία των ψαριών.
Κύριος στόχος της αρχιτεκτονικής μας προσέγγισης, ήταν η δημιουργία ενός διαμερίσματος με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ροή στους χώρους που το απαρτίζουν. Αξιοποιώντας το ατρακτοειδές περίγραμμα του κελύφους συμπυκνώσαμε τις βασικές λειτουργίες του διαμερίσματος σε δυο χωρικές "κάψουλες" με στιλπνή και λεία μορφή, εξαφανίζοντας όλα τα εσωτερικά φέροντα στοιχεία. Ταυτόχρονα, τονίσαμε τον κεντρικό άξονα του κτιρίου, δημιουργώντας μια διακριτή ραχοκοκαλιά από ξύλο, θυμίζοντας  το σκαρί ενός πλοίου.
Με αυτούς τους δυο τρόπους,  θέλαμε να συγκεράσουμε από τη μια,  την υψηλή τεχνολογία και λειτουργικότητα μιας προγραμματισμένης πλεούμενης μηχανής  και από την άλλη, την οικειότητα, ζεστασιά και φυσικότητα που εκπέμπει ένας ζωντανός οργανισμός που αναπνέει και κινείται  και που αλλάζει στο πέρασμα του χρόνου ανάλογα με το φως και τις συνθήκες.
Αυτή η διττή προσέγγιση οργανικού και ανόργανου, τεχνητού και φυσικού, τεχνολογίας και βιολογίας υιοθετήθηκε  για την επίλυση και τον λεπτομερή σχεδιασμό όλων των αρχιτεκτονικών στοιχείων του διαμερίσματος. Από τη μία εστιάσαμε στη βέλτιστη λειτουργικότητα και από την άλλη στην αφύπνιση των αισθήσεων και στη διέγερση των συναισθημάτων, μέσω μιας βιωματικής αρχιτεκτονικής που αντέχει στον χρόνο και εναρμονίζεται με την θαλασσινή αύρα που την περιβάλλει.

Οικία και εικαστικό. Στο ένα βιώνουμε πρακτικά, στο άλλο βρίσκονται αφορμές και ιδέες. Μια κάτοψη, μια καθαρή γραμμή, διαγώνια σε έναν απλό όγκο. Η γραμμή χωρίζει και η γραμμή ενώνει. Το ύψος περιγράφεται κομψά. Απλές γραμμές και πάλι. Το άνοιγμα, που προκύπτει από το δάπεδο μέχρι και το απόμακρο ταβάνι, έχει αναλογίες που επιτρέπουν να γεμίζει η θέα ουρανό. Η γη παραμένει παρά μια λωρίδα. O όγκος της κατοικίας έχει αφαιρεθεί και αυτός από το έδαφος, επιτρέποντας στον διευρυμένο υπαίθριο χώρο κάτωθεν αυτού να ρέει ανεμπόδιστος. Γεγονός που τονίζεται με τον άξονα του νερού, που τρέχει κάθετα του κτιρίου. Το απόλυτο κέλυφος, με τις ελάχιστες οπές και χαράξεις στην επιφάνεια του, είναι καθαρά εσωστρεφές. Περιγράφει και περιέχει. Το εμφανές μπετόν του όγκου συμπληρώνεται με μία επιφάνεια από διάτρητα, πτυχωτά σκίαστρα ορείχαλκου. Η επιλογή επαφής με το εξωτερικό περιβάλλον παραμένει επιλογή του κάτοικου. Η κάθε ιδέα απαιτεί και μία πρακτική εφαρμογή. Η εμπειρία της κατοικίας, γενικά, είναι εσωστρεφής. Η υλικότητα του μπετόν ενισχύει την εντύπωση αυτή. Η έντονη χειρονομία της εισόδου, ένα τεράστιο πρίσμα που απορροφά δυσανάλογο ποσοστό του όλου, λειτουργεί σαν γέφυρα προς ένα υποσχόμενο εσωτερικό. Ταυτόχρονα, τονίζει με τη γεωμετρία και το μέγεθος, την απόσταση μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού. Οι οπές είναι λίγες και πολύ συγκεκριμένες. Ένα παράθυρο στην κουζίνα κοιτάζει προς τα κάτω, ένας φωταγωγός στην κατάληξη του διάδρομου επισημαίνει το γλυπτό στον χώρο και τονίζει την άφιξη. Στο πρίσμα της εισόδου ακόμη μια κάθετη σχισμή βρίσκεται σε αντίθεση με την ανάλογη οπή της κουζίνας. Μια λωρίδα φωτός διαπερνά κατά το απόγευμα ως αποτέλεσμα. Αυτά τα στοιχεία έρχονται σε έντονη αντίθεση με τις άλλες δύο πλευρές του όγκου, όπου ο τοίχος εκφράζεται σαν απουσία. Ένα συνεχές υαλοστάσιο συμπληρώνεται με το διαφανές, πτυχωτό πέπλο του διάτρητου ορείχαλκου. Ένα συνεχές υαλοστάσιο, που προσφέρει μίαν απρόσκοπτη θέα. Το στοιχείο του σκίαστρου είναι, φυσικά, και ένας μηχανισμός, ένα φίλτρο μιας περιβαλλοντικής προσέγγισης. Το αυξημένο ύψος των χώρων κάνει και μια αναφορά στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική, όπου ο μεγάλος όγκος του αέρα σταθεροποιεί την εσωτερική θερμοκρασία. Η θερμική μάζα της τοιχοποιίας προσφέρει επιπρόσθετη υποστήριξη σε αυτό. Το τεκτονικό κέλυφος του έργου τυλίγει το εσωτερικό αυτό με αυστηρή γραμμή, χωρίς επιπόλαιες κινήσεις.

Ο Ηρακλής Παπαχρίστου αποφοίτησε από την Αρχιτεκτονική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Bartlett School of Architects του U.C.L.
Από το 1998 διευθύνει το αρχιτεκτονικό γραφείο "Ηρακλής Παπαχρίστου Αρχιτέκτονες".
Το γραφείο έχει διακριθεί με 26 βραβεία σε Πανευρωπαϊκούς και Παγκύπριους Αρχιτεκτονικούς Διαγωνισμούς μεταξύ των οποίων τα 12 είναι "πρώτα βραβεία", για δημόσια και ιδιωτικά έργα.
Λόγω της συνεχής ενασχόλησης του με θέματα τέχνης, διορίστηκε για 5 έτη στην Επιτροπή Επιλογής Έργων Τέχνης του Κυπριακού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης.
Ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Κύπρου το 2012 τίμησε τον Ηρακλή Παπαχρίστου για την μέχρι τότε συνολική προσφορά του στην Αρχιτεκτονική.
To 2006 συμμετείχε στην εκπροσώπηση της Κύπρου Για την Biennale Βενετίας, ενώ το 2008 συμμετείχε στο Φεστιβάλ Αρχιτεκτονικής στο Λονδίνο.
Έξι ολοκληρωμένα κτίρια εκπροσώπησαν την Κύπρο στα Πανευρωπαϊκά Βραβεία Mies van der Rohe.
Ο Ηρακλής Παπαχρίστου έχει λάβει τρεις φορές το Κρατικό Βραβείο Αρχιτεκτονικής Κύπρου. Το 2010 με το Κτίριο των Αθλητικών Εγκαταστάσεων Πανεπιστημίου Κύπρου και το 2013 με το Κτίριο των Περιφερειακών Γραφείων της Α.Η.Κ. στη Πάφο και το 2022 με το Οινοποιείο στον Καλοπαναγιώτη.

Τέσσερις παραθαλάσσιες βίλλες, λίγο έξω από το Ρέθυμνο, συντίθενται με κύρια αρχή την σχέση του ανθρώπου με τη θάλασσα. Ένας κάνναβος αποτέλεσε συνθετική αρχή της οργανωμένης δομής, η οποία συνέχεται και αποδομείται ανάλογα με τις απαιτήσεις των χρηστών. Ο σχεδιασμός αποδίδει ένα αρχιτεκτόνημα με ισχυρή μορφή που προσαρμόζεται δυναμικά στις μεμονωμένες ανάγκες των κατοίκων ενώ ταυτόχρονα το σύνολο βρίσκεται σε μια συνεχή διάδραση με το υδάτινο στοιχείο και το φως.
Οι βίλλες αποτελούνται από ενιαίο χώρο διημέρευσης, ενώ τρία άνετα υπνοδωμάτια με λουτρά, έρχονται να συμπληρώσουν την κάτοψη. Οι συνεχείς εναλλαγές χωρικών ποιοτήτων μεταξύ εσωτερικών και εξωτερικών χώρων ενισχύουν την χωρική εμπειρία, με χρήσεις-δορυφόρους να εξυπηρετούν το ευ ζην.
Τα στοιχεία της πέργκολας, ως μονοκονδυλιές στον χώρο, περιορίζονται και επεκτείνονται σε έναν δυναμικό διάλογο με τις χρήσεις που σκιάζουν. Κατακόρυφα στοιχεία ρυθμίζουν την ιδιωτικότητα και τις οπτικές φυγές προς όλα τα σημεία των υπαίθριων χώρων.
Η επιθυμία του ανθρώπου να βρίσκεται κοντά στη θάλασσα (meerithic) σε συνδυασμό με το δυναμικό «πέπλο» (velum) που σχηματίζουν οι πέργκολες, γεννούν ένα όνομα συνυφασμένο με τις αρχές και τις ανάγκες της σύνθεσης. Το όνομα αυτού MEERUM.

Το Olea All Suite Hotel αναπτύσσεται βαθμιδωτά στην πλαγιά ενός λόφου στο νησί της Ζακύνθου. Στόχος του σχεδιασμού ήταν ο αναπροσδιορισμός του φυσικού περιβάλλοντος, μέσα από ελεύθερες χαράξεις που μιμούνται το φυσικό τοπίο, με στοιχεία νερού, φύτευσης και κατασκευών από φυσικά υλικά. Τα όρια μεταξύ εσωτερικών και εξωτερικών χώρων συγχέονται, με το υγρό στοιχείο να βρίσκεται σε μια συνεχή ροή.
Οι κτιριακοί όγκοι αναπτύσσονται γύρω από το κεντρικό υγρό στοιχείο της λίμνης στην οποία σχηματίζονται νησίδες με σημεία ξεκούρασης, μπαρ και εστιατόριο. Διασχίζοντας μία γέφυρα πάνω από το νερό, ο επισκέπτης συναντάει το κεντρικό κτίριο. Αυτό χαρακτηρίζεται από καθαρές επιφάνειες, οι οποίες πλαισιώνονται με κατασκευές από μπαμπού τόσο στις εξωτερικές όψεις όσο και εσωτερικά.

Αρχιτεκτονική μελέτη: BLOCK722 architects+
Φωτογραφίες: Anima Vision

Τα πρόσφατα ανακαινισμένα κεντρικά γραφεία της DOUBLE / REBASE στη Θεσσαλονίκη, Ελλάδα, αποτελούν την απόδειξη της μεταμορφωτικής δύναμης του σχεδιασμού. Με γνώμονα τις διαρκείς αρχές της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής, η WHITE Architects ξεπερνά τα όρια του τυπικού σχεδιασμού χώρων μόδας, εισάγοντας μια νέα αρχιτεκτονική γλώσσα στο ελληνικό σχεδιαστικό τοπίο.
Αυτό το έργο δίνει νέα πνοή σε ένα παλαιότερα καθαρά λειτουργικό κτίριο με έναν απαράμιλλο εσωτερικό χώρο 1500τμ που εκτείνεται σε δύο επίπεδα. Ο υπάρχων λαβύρινθος των χώρων αποξηλώθηκε πλήρως, διατηρώντας μόνο τις μεταλλικές κολώνες εντός των εκθεσιακών χώρων.
Η είσοδος χρησιμεύει ως το σημείο εκκίνησης, με μια συμφωνία σχεδιαστικών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένου ενός εντυπωσιακού κυρτού τοίχου από σκυρόδεμα που ενσωματώνεται άψογα με μια υποδοχή. Αυτή η τολμηρή σχεδιαστική επιλογή καθορίζει το χώρο, δημιουργώντας μια μαγευτική πρώτη εντύπωση για την ταυτότητα της εταιρίας.
Η βασική επιθυμία του πελάτη ήταν ένας ανοιχτός χώρος εργασίας με διάταξη που να ενσωματώνει απρόσκοπτα διάφορες λειτουργίες μεταξύ των ορόφων. Το ισόγειο περιλαμβάνει καμπύλες γραμμές, ενσωματώνοντας χώρους γραφείων με ένα φιλόξενο λόμπι και μια κουζίνα. Οι απαλά καμπυλωτές φόρμες ορίζουν διακριτικά δύο κλειστούς εκθεσιακούς χώρους, προσφέροντας έναν ξεχωριστό χώρο για προβολή προϊόντων χωρίς να διακυβεύεται η αίσθηση του ανοιχτού. Ο πρώτος όροφος στεγάζει χώρους γραφείων και βασικούς χώρους εξυπηρέτησης. Η ανοιχτή διάταξη εκτείνεται μέσω ενός γραμμικού σχεδίου προς τα πάνω ενοποιώντας οπτικά τον χώρο και τονίζεται από μια προσεκτικά σχεδιασμένη σκάλα.
Οι ρευστές φόρμες είναι το πιο εντυπωσιακό στοιχείο σχεδίασης, όπου οι καμπύλες χρησιμεύουν ως μια ισχυρή οπτική γλώσσα για να προκαλέσουν μια αίσθηση οργανικής κίνησης, αναφέροντας διακριτικά την ιδιαίτερη γεωμετρία και προσοχή της λεπτομέρειας στη διαδικασία σχεδιασμού μόδας. Επιπλέον, οι ρέουσες φόρμες λειτουργούν ως καθοδηγητική δύναμη, ορίζοντας μονοπάτια και διακριτές ζώνες και ενθαρρύνοντας τους επισκέπτες να περιηγηθούν στο χώρο και να ανακαλύψουν διαφορετικές περιοχές.
Οι επιφάνειες από μπετόν σε τοίχους και δάπεδα παρέχουν ένα σκηνικό αποχρώσεων με λιγότερη οπτική ακαταστασία, επιτρέποντας στους ρέοντες όγκους και τα προσεκτικά επιμελημένα έπιπλα να μπουν στο επίκεντρο. Η χρωματική παλέτα σε όλο το έργο βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε γήινους τόνους, που συμπληρώνουν τη μοντέρνα αισθητική και δημιουργούν μια αίσθηση γείωσης και σύνδεσης, σεβόμενοι την παράδοση, ενώ υιοθετούν μια προνοητική σχεδιαστική προσέγγιση. Οι μεταλλικές κολώνες παραμένουν εκτεθειμένες εντός των εκθεσιακών χώρων. Αυτή η αντιπαράθεση ακατέργαστων και εκλεπτυσμένων στοιχείων δημιουργεί μια δυναμική ένταση, εμπλουτίζοντας περαιτέρω την οπτική αφήγηση.
Ο φωτισμός παίζει καθοριστικό ρόλο όπου τα στρατηγικά τοποθετημένα φώτα φωτίζουν συγκεκριμένες περιοχές, τονίζοντας τις σαγηνευτικές καμπύλες των τοίχων και τραβώντας την προσοχή στα επαναλαμβανόμενα στοιχεία. Ο γραμμικός φωτισμός και τα κρεμαστά φωτιστικά διασφαλίζουν ότι τα προϊόντα παρουσιάζονται στα αληθινά τους χρώματα και μορφές. Αυτά τα στοιχεία γεμίζουν τον τεράστιο χώρο της οροφής χωρίς να υπερισχύουν των ειδών μόδας που εμφανίζονται παρακάτω, επιτυγχάνοντας τέλεια ισορροπία μεταξύ λειτουργικότητας και αισθητικής, με αποτέλεσμα το έργο να ξεπερνά τα όρια του συμβατικού σχεδιασμού.

Το κατάστημα Tiffany & Co. στη Σαγκάη διαθέτει μια εντυπωσιακή πρόσοψη σχεδιασμένη από την MVRDV, η οποία είναι εμπνευσμένη από τα κοσμήματα και αποτελείται από 6.988 χειροποίητα γυάλινα "διαμάντια". Η πρόσοψη αυτή, που βρίσκεται σε μια από τις πιο πολυσύχναστες και ακριβές περιοχές της Σαγκάης, προσελκύοντας τόσο τους κατοίκους της πόλης όσο και τους επισκέπτες, αντανακλά και διαθλά το φως κατά τη διάρκεια της ημέρας με ειδικά επεξεργασμένα υλικά ώστε να δημιουργηθεί η όψη ενός διαμαντιού μέσω γυαλιού υψηλής ποιότητας και φωτιστικά στοιχεία που ενισχύουν τη λάμψη και τη διάθλαση του φωτός, προσφέροντας ένα λαμπερό και πολύχρωμο αποτέλεσμα. Ο σχεδιασμός αυτός όχι μόνο ενισχύει την πολυτέλεια του καταστήματος αλλά και αποτίει φόρο τιμής στην κληρονομιά της Tiffany, ενσωματώνοντας καινοτόμα υλικά και τρισδιάστατη μορφή, ενώ μπορεί να αποσυναρμολογηθεί πλήρως και να ανακυκλωθεί στο μέλλον.
Η πρόσοψη αυτή δεν εξυπηρετεί μόνο αισθητικούς σκοπούς, αλλά και λειτουργικούς, καθώς στοχεύει να προσελκύσει πελάτες και να δημιουργήσει μια μοναδική εμπειρία αγορών που συνδέεται με την πολυτέλεια και την αίγλη της μάρκας.

Φωτογραφίες: © Wen Studio; © Tiffany & Co.