Ένα ισόγειο κατάστημα παλαιάς αθηναϊκής πολυκατοικίας στην περιοχή της Καλλιθέας, αποτελεί το πλαίσιο της αρχιτεκτονικής επέμβασης, για την μετατροπή του σε ισόγεια κατοικία.
Βασικό συνθετικό ερώτημα αποτελεί η ιδέα της κατοίκησης στην ισόγεια και εμφανώς πιο δημόσια όψη της πόλης.
Στόχος της πρότασης είναι η διαχείριση της ιδιωτικότητας δια μέσου ενός σχεδιασμού της ελάχιστης δυνατής χειρονομίας και η δημιουργία μίας αναστρέψιμης κατασκευής ανεξάρτητης από το υφιστάμενο δομικό σύστημα, τόσο στο εσωτερικό του κελύφους, όσο και στην όψη προς τον δρόμο.
Η όψη, ως το βασικό άνοιγμα της κατοικίας, αποκαλύπτει το διώροφο ύψος του υφιστάμενου χώρου, δημιουργώντας τις συνθήκες διαφάνειας, ασφάλειας και σκιασμού μέσα από ένα σύστημα συρόμενων περσίδων. Μία αιωρούμενη ελαφριά μεταλλική κατασκευή, κεντροβαρούς σημασίας στη γεωμετρία του χώρου, φιλοξενεί τις ιδιωτικές χρήσεις της κατοικίας. Ενώ παράλληλα, η διαφάνειά της λόγω του διάτρητου ξύλινου δαπέδου, επιτρέπει την ανάπτυξη όλων των υπόλοιπων λειτουργιών. Οι αποθηκευτικοί χώροι σε συνδυασμό με το ξύλινο υπερυψωμένο δάπεδο πλαισιώνουν την κατασκευή και δημιουργούν τις συνθήκες οικειοποίησης του συνόλου.
Η αρχιτεκτονική επέμβαση αναπτύσσει μία διαλεκτική σχέση με την υφιστάμενη κατάσταση, εκφράζοντας τους κανόνες της κατασκευαστικής της δομής.

Πρόκειται για μία εξοχική κατοικία λίγο έξω από τον οικισμό της Μεθώνης στην Πύλο. Ανατρέποντας την καθιερωμένη εικόνα των κατοικιών της περιοχής (ορθοκανονικών με τετράριχτη κεραμική στέγη), η σύνθεση προκύπτει ως μία χειρονομία πλαστικής μεταχείρισης μιας επιφάνειας που λειτουργεί ως στέγη. Πιο συγκεκριμένα, η κατοικία βρίσκεται σε μακρόστενο οικόπεδο με είσοδο από τον δρόμο στη στενή πλευρά, που εφάπτεται του δρόμου υπό γωνία, με αποτέλεσμα η κάτοψη του οικοπέδου να είναι τραπεζοειδής. Ο σχεδιασμός της κατοικίας ακολουθεί το περίγραμμα του οικοπέδου και έτσι διατηρεί σφηνοειδή γεωμετρία, τόσο σε κάτοψη, όσο και σε τομή.
Τα τρία en suite υπνοδωμάτια, η κουζίνα, το καθιστικό και το γραφείο οργανώνονται σε δύο επίπεδα (ισόγειο και όροφο) και δύο διακριτούς μακρόστενους όγκους με κεκλιμένη στέγη. Οι δύο σφηνοειδείς σε τομή όγκοι είναι τοποθετημένοι παράλληλα και συνδέονται στο χαμηλότερο μέρος τους. Η κλίση της στέγης σε συνδυασμό με την πλήρη διάνοιξη της όψης με το μεγαλύτερο ύψος επιτρέπει ανεμπόδιστη θέα από το εσωτερικό της κατοικίας και άπλετο φυσικό φως παρά τον δυτικό προσανατολισμό του.
Η κατοικία είναι κατασκευασμένη με εμφανή λιθοδομή, ενώ η στέγη της είναι πλάκα σκυροδέματος. Μ’ αυτόν τον τρόπο το κέλυφος απελευθερώνεται από το βάρος της πιθανής κεραμοσκεπής και σε συνδυασμό με την έντονη κλίση της στέγης δημιουργεί δυναμική σχέση με το έδαφος και το περιβάλλον.
Ο σχεδιασμός του περιβάλλοντος χώρου ακολουθεί τον σχεδιασμό της κατοικίας: η πισίνα, τα καθιστικά και οι σκάλες έχουν σφηνοειδείς χάραξεις, χειρονομία που δημιουργεί οπτικές φυγές και κατευθύνει τη θέα.

Το έργο αφορά την ανάπλαση της Πλατείας Φειδά στην Λαμπρινή. Η παρέμβαση καλύπτει συνολική έκταση 16.343μ² και περιλαμβάνει την Πλατεία, τις περιμετρικές της οδούς και πεζοδρόμια. Η Πλατεία σήμερα παρουσιάζει εκτεταμένες φθορές όπως ρηγματώσεις στα δάπεδα και στις τοιχοποιίες αντστήριξης, παραμελημένες χωμάτινες διαδρομές, απουσία χαμηλού πρασίνου, ανεπαρκή πλάτη πεζοδρομίων, ελλείψεις στη σήμανση, κλπ. Η πρόταση αποσκοπεί αφ’ ενός μεν στην περιβαλλοντική, λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση, αφ’ ετέρου δε στη διαμόρφωση ενός σύγχρονου, φιλικού, αστικού δημόσιου χώρου πρασίνου, αναψυχής και παιχνιδιού.
Η προσέγγιση διατηρεί τη βασική διάταξη της Πλατείας και τα σκληρά δάπεδα του κεντρικού τμήματος της διαμορφώνονται με την χρήση ορθοκανονικού καννάβου 4x4μ. Ο κάνναβος υλοποιείται με συνεχόμενες σειρές μαρμαροκυβόλιθων. Οι επιστρώσεις των τετραγώνων που προκύπτουν από τον κάνναβο, διαφοροποιούνται μέσα από έναν συνδυασμό «ψυχρών» τσιμεντοκυβόλιθων και μαρμαροκυβόλιθων σε τρία διαφορετικά μοτίβα καθώς και αρχιτεκτονικού σκυροδέματος σε δύο αποχρώσεις της ίδιας χρωματικής παλέτας. Τα τετράγωνα επαναλαμβάνονται και εναλλάσσονται, σχηματίζοντας ένα συνεκτικό γεωμετρικό υπόβαθρο υφών και χρωμάτων. Οι δενδροδόχοι των υπαρχόντων και νέων δένδρων, πλαισιωμένες από μία ή περισσότερες σειρές κυβόλιθων σε ομόκεντρη κυκλική διάταξη, ενσωματώνονται στο υπόβαθρο.
Στο κεντρικό τμήμα η δαπεδόστρωση διαφοροποιείται και φιλοξενεί επιδαπέδιους πίδακες. Γύρω από τους πίδακες αναπτύσσεται κυκλικό καθιστικό. Στο Βορειοανατολικό τμήμα της Πλατείας διαμορφώνεται παιδική χαρά ενώ τα υπάρχοντα γήπεδα μπάσκετ διατηρούνται. Οι υφιστάμενες χωμάτινες διαδρομές επανασχεδιάζονται με μεταβλητό πλάτος. Εγκαθίσταται νέος αστικός εξοπλισμός, με τα παγκάκια να τοποθετούνται ανά ομάδες σε σκιερές θέσεις.
Το πλάτος των περιμετρικών πεζοδρομίων διευρύνεται για να διασφαλιστούν συνθήκες άνετης και ασφαλούς κυκλοφορίας των πεζών και προστίθενται νέες δενδροστοιχίες κατά μήκος τους. Οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις περιλαμβάνουν μέτρα όπως: η ελάττωση του πλάτους του οδοστρώματος, οι μονοδρομήσεις, η μείωση της ταχύτητας των διερχόμενων οχημάτων, ο περιορισμός και η οργάνωση της στάθμευσης.
Ένας από τους βασικούς στόχους του σχεδιασμού είναι η αντιμετώπιση του φαινομένου της αστικής θερμικής νησίδας, μέσω «μπλε και πράσινων» παρεμβάσεων. Με τη μείωση των σκληρών επιφανειών και την επαύξηση των περιοχών φύτευσης, προωθείται η ανάπτυξη πλούσιας βλάστησης και η φυσική αποστράγγιση των ομβρίων. Η διατήρηση της υπάρχουσας βλάστησης, σε συνδυασμό με την προσθήκη σημαντικού αριθμού νέων δέντρων και χαμηλών φυτεύσεων, εξασφαλίζει επαρκή σκιασμό και μείωση των θερμοκρασιών τους θερμούς μήνες. Η αυξημένη ποικιλία φυτεύσεων βελτιώνει το μικροκλίμα και ενισχύει τη βιοποικιλότητα, εμπλουτίζοντας το αστικό οικοσύστημα.
Οι επιδαπέδιοι πίδακες πέρα από στοιχείο αναψυχής και παιχνιδιού λειτουργούν και ως στοιχείο δροσισμού ιδίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Με τον νέο φωτισμό LED και με την προώθηση της ανακύκλωσης, υιοθετούνται τεχνικές μείωσης του περιβαλλοντικού αποτυπώματος. Επιπλέον, ενθαρρύνεται η κυκλοφορία των ποδηλάτων, μέσω των κυκλοφοριακών ρυθμίσεων και την πρόβλεψη θέσεων στάθμευσης ποδηλάτων.
Η ανάπλαση της Πλατείας Φειδά φιλοδοξεί να μεταμορφώσει την περιοχή επέμβασης σε έναν βιώσιμο αστικό κόμβο που θα αναβαθμίσει την καθημερινότητα των κατοίκων και θα προάγει την σχέση τους με τον δημόσιο χώρο, με σεβασμό στη φύση και την πόλη.

Ο υποσκαφός σταθμός εξυπηρέτησης αυτοκινητιστών Gloucester Services στην Αγγλία βρίσκεται στον αυτοκινητόδρομο M5, κοντά στο Gloucester, και είναι γνωστός για την καινοτόμο προσέγγισή του στην ενσωμάτωσή του στο φυσικό τοπίο.
Η βασική ιδέα πίσω από τον σχεδιασμό του είναι η ενοποίηση με το τοπίο και η δημιουργία ενός βιώσιμου και φιλικού προς το περιβάλλον περιβάλλοντος. Ο σταθμός έχει σχεδιαστεί ώστε να φαίνεται ότι ενσωματώνεται στον φυσικό λόφο, με τη χρήση πρασίνου και φυσικών υλικών για να ελαχιστοποιηθεί η οπτική του επίδραση στο περιβάλλον.

Το "Silo", σχεδιασμένο από τους COBE, είναι ένα μεταμορφωμένο σιλό σιτηρών που βρίσκεται στην Κοπεγχάγη της Δανίας. Η πρόσοψή του διαθέτει ακατέργαστα, γαλβανισμένα πάνελ χάλυβα και μεγάλα παράθυρα, δίνοντας στο κτίριο μια σύγχρονη βιομηχανική εμφάνιση διατηρώντας παράλληλα τον ιστορικό του χαρακτήρα. Ο σχεδιασμός δίνει έμφαση στην καθετότητα και το άνοιγμα, παρέχοντας πανοραμική θέα στην πόλη. Το "Silo" λειτουργεί πλέον ως κτήριο μικτής χρήσης με διαμερίσματα κατοικιών, εστιατόριο και δημόσιους χώρους, συνδυάζοντας το βιομηχανικό παρελθόν του με τη σύγχρονη αστική ζωή.\

Αρχιτεκτονική μελέτη: Cobe
Φωτογραφίες: Rasmus Hjortshøj - COAST, Maria Gonzalez

Η ξύλινη στέγη του PULO Market είναι σχεδιασμένη για να παρέχει φυσικό αερισμό και φωτισμό, ενσωματώνοντας τοπικά υλικά που ταιριάζουν με το περιβάλλον. Η κατασκευή της δημιουργεί έναν χώρο που είναι ανοιχτός και φιλόξενος, με ξύλινα στοιχεία που προσφέρουν ζεστασιά και φυσικότητα στον σχεδιασμό. Ο στόχος της στέγης είναι να ενισχύσει την αίσθηση της κοινότητας και της σύνδεσης με τη φύση.

Αρχιτεκτονική Μελέτη & Εσωτερικός Σχεδιασμός: A9 Architects
Φωτογραφίες: THE IDEAL LAND, Arch-Exist Photography

Η κεντρική ιδέα του έργου ήταν η αναβίωση ενός ιστορικού κτιρίου με σπάνια χαρακτηριστικά και η ανάδειξη των παραδοσιακών στοιχείων της κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής με τις σύγχρονες ανάγκες και αισθητικές τάσεις. Οι κύριες αρχές σχεδιασμού περιλάμβαναν τον σεβασμό στην ιστορία του κτιρίου, την δημιουργία ενός λειτουργικού και ευχάριστου χώρου διαβίωσης, καθώς και την μεγιστοποίηση της επαναχρησιμοποίησης υλικών. Στο επίκεντρο της σχεδιαστικής μας προσέγγισης ήταν η ανάδειξη των αυθεντικών χαρακτηριστικών του κτιρίου, όπως τα κεραμίδια, οι πέτρινοι τοίχοι, τα ξύλινα κουφώματα και βέβαια τα ξύλινα χειροποίητα έπιπλα, ενώ προστέθηκαν σύγχρονα στοιχεία για την βελτίωση της άνεσης και της αισθητικής πάντα με γνώμονα την επίτευξη αρμονίας μεταξύ της παραδοσιακής και της σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Η συνολική προσέγγιση του έργου είχε ως στόχο τη δημιουργία ενός χώρου που συνδυάζει την παραδοσιακή ομορφιά με τις σύγχρονες απαιτήσεις διαβίωσης, προσφέροντας μια μοναδική εμπειρία στους επισκέπτες.
Το κτίριο, μια διώροφη μονοκατοικία στην Κάτω Χώρα Σερίφου, χτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα και για πολλά χρόνια είχε χρήση δημόσιου χαρακτήρα (τοπικό γραφείο ΙΚΑ), ενώ ξεχωρίζει ως ένα από τα λιγοστά στο νησί που διαθέτουν κεραμίδια. Αυτή η μοναδική αρχιτεκτονική λεπτομέρεια το καθιστά σημαντικό για την πολιτιστική κληρονομιά της Σερίφου. Αρχικά, το κτίριο χρησιμοποιήθηκε για δημόσιες ανάγκες, ενώ αργότερα έγινε η κατοικία ενός δεξιοτέχνη ξυλουργού, ο οποίος συγκέντρωσε μια σπάνια συλλογή από χειροποίητα έπιπλα. Η οικία περιλαμβάνει επίσης ένα παραδοσιακό πηγάδι, το οποίο προσθέτει γοητεία και λειτουργικότητα στο κτίριο.
Η οικία περιλαμβάνει δύο ξεχωριστά λειτουργικά επίπεδα με άνετους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους, προσφέροντας εντυπωσιακή θέα στη θάλασσα και το νησί. Η προσεκτική σχεδίαση επιτρέπει τη μέγιστη εκμετάλλευση του φυσικού φωτός και συνδυάζει αρμονικά εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους, δημιουργώντας ένα περιβάλλον που προάγει την ηρεμία και την άνεση.
Η ανακαίνιση του κτιρίου συνδυάζει την αναβίωση της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με σύγχρονες τεχνολογίες και υλικά, επιτυγχάνοντας μια αρμονική ισορροπία μεταξύ αισθητικής και λειτουργικότητας. Η προσέγγιση αυτή αποδεικνύει τη δέσμευση για βιωσιμότητα, διατήρηση της ιστορικής αξίας και εξαιρετική ποιότητα κατασκευής.
Στην ανακαίνιση, τα παλιά κουφώματα αντικαταστάθηκαν με νέα ξύλινα κουφώματα που ακολουθούν την παραδοσιακή αισθητική του κτιρίου, διασφαλίζοντας τη συνοχή με το υπόλοιπο κτίριο και την τοπική αρχιτεκτονική. Η εξωτερική ξύλινη πόρτα, αν και αρχικά φαινόταν αδύνατο να συντηρηθεί λόγω της σοβαρής φθοράς της, τελικά αποκαταστάθηκε με επιτυχία, διατηρώντας την παραδοσιακή της εμφάνιση και συνδυάζοντας ανθεκτικότητα με αισθητική αρμονία με το κτίριο.
Στα δάπεδα χρησιμοποιήθηκαν αυτοεπιπεδούμενα υλικά, τα οποία εξασφαλίζουν ενιαία επιφάνεια και άψογο αισθητικό αποτέλεσμα. Επιπλέον, εφαρμόστηκαν υψηλής ποιότητας βερνίκια για την προστασία και την αναβάθμιση της εμφάνισης, προσφέροντας μακροχρόνια ανθεκτικότητα και φυσική ομορφιά στα δάπεδα του κτιρίου. Τα ιδιαίτερα παραδοσιακά πλακάκια στο χολ της οικίας αποξηλώθηκαν με προσοχή, αποθηκεύτηκαν και επανατοποθετήθηκαν ώστε να διατηρηθεί η ιστορική τους αξία και να συνδυαστούν αρμονικά με τα νέα υλικά.
Στους τοίχους εφαρμόστηκαν σύγχρονες τσιμεντοκονίες, οι οποίες ενισχύουν τη δομική ακεραιότητα του κτιρίου, βελτιώνουν τη θερμομόνωση και προσφέρουν αντοχή στις φθορές. Οι τσιμεντοκονίες βοηθούν επίσης στη διατήρηση της υγρασίας και της θερμοκρασίας, συμβάλλοντας στην ενεργειακή απόδοση του κτιρίου. Ταυτόχρονα, διατηρήθηκαν όλα τα παραδοσιακά χαρακτηριστικά του κτιρίου όπως οι χαρακτηριστικές κυκλαδίτικες θιδύρες, οι ακανόνιστες γραμμές των πέτρινων τοίχων, και τα τμήματα βράχων που εμφανίζονται σε διάφορα σημεία του κατώτερου επιπέδου.
Η ξύλινη στέγη του κτιρίου, η οποία δεν ήταν εμφανής για λόγους πρακτικότητας και θερμομόνωσης, επιλέχθηκε να αποκαλυφθεί με ιδιαίτερη προσοχή, αναδεικνύοντας την αρχιτεκτονική της ομορφιά. Ειδικότερα, αφαιρέθηκε η ψευδοροφή που κάλυπτε την αυθεντική ξύλινη κατασκευή, επιτρέποντας έτσι την πλήρη εκτίμηση των παραδοσιακών ξύλινων δοκών και των αρχιτεκτονικών λεπτομερειών της στέγης. Η απομάκρυνση της ψευδοροφής αποκάλυψε την εσωτερική ομορφιά της ξύλινης στέγης, αποκαλύπτοντας τη φυσική υφή του ξύλου και αναδεικνύοντας την αρχική της αισθητική. Η αποκατάσταση της ξύλινης στέγης ενισχύει τη συνολική αρχιτεκτονική αξία του κτιρίου, προσφέροντας μια εξαιρετική οπτική και αισθητική εμπειρία στους επισκέπτες.
Επιπροσθέτως, αποκαλύφθηκαν σε διάφορα σημεία του κτιρίου οι αυθεντικοί πέτρινοι τοίχοι, οι οποίοι είχαν καλυφθεί από επιχρίσματα. Η απομάκρυνση αυτών αποκάλυψε την παραδοσιακή πέτρινη κατασκευή, η οποία προσθέτει μια αίσθηση ιστορικής αυθεντικότητας και γοητείας στο εσωτερικό του κτιρίου. Η διατήρηση και ανάδειξη των πέτρινων τοίχων συμβάλλει στην αποκατάσταση της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής του κτιρίου, συνδυάζοντας την ιστορική αξία με τις σύγχρονες ανάγκες διαβίωσης.
Τα ξύλινα έπιπλα, χειροποίητα από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη του κτιρίου, συντηρήθηκαν με μεγάλη προσοχή και αναδείχθηκαν ως σημαντικά κομμάτια της εσωτερικής διακόσμησης. Επιπλέον, δημιουργήθηκαν νέα ξύλινα έπιπλα, επίσης χειροποίητα, που ενσωματώνονται αρμονικά με τα παλιά και προσφέρουν μια συνεχόμενη αίσθηση παραδοσιακής δεξιοτεχνίας.
Μια ιδιαίτερη πτυχή του σχεδιασμού ήταν η επαναχρησιμοποίηση μεταλλικών στοιχείων, μια επιλογή που ενισχύει τη βιωσιμότητα του έργου. Αντί να χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά νέα υλικά, επιλέχθηκε η αποκατάσταση και η επαναχρησιμοποίηση παλιών ή αποθηκευμένων μεταλλικών στοιχείων. Για την προσθήκη λεπτομερειών και την ολοκλήρωση της διαμόρφωσης του χώρου, χρησιμοποιήθηκαν μεταλλικά στοιχεία που δεν προσφέρουν μόνο σύγχρονη αισθητική, αλλά συνδυάζουν και λειτουργικότητα με βιωσιμότητα. Αυτά τα μεταλλικά στοιχεία δεν αποτελούν μόνο αισθητικά στοιχεία, αλλά και συμβάλλουν στην ελαχιστοποίηση της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης, κάνοντας το έργο πιο βιώσιμο και προσαρμοσμένο στις σύγχρονες ανάγκες.
Το πηγάδι αποκαταστάθηκε προσεκτικά, διατηρώντας την αυθεντική του μορφή και συνδέοντας το ακίνητο με την ιστορία του νησιού. Ταυτόχρονα, προσφέρει μια πρακτική λύση στη λειψυδρία, λειτουργώντας ως σύγχρονη δεξαμενή αποθήκευσης νερού, συνδυάζοντας έτσι την παραδοσιακή αξία με τη χρηστικότητα.
Συμπερασματικά, στο project “Keramidi” συνδυάστηκαν αρμονικά η παραδοσιακή αρχιτεκτονική και οι σύγχρονες τεχνικές με βάση την αρχή της βιωσιμότητας και με απόλυτο σεβασμό στην ιστορία του κτιρίου και του κυκλαδίτικου περιβάλλοντος, προσφέροντας μια μοναδική αίσθηση διαχρονικής ποιότητας και δημιουργώντας μια ισχυρή σύνδεση μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος.

Πρόκειται για μια ανακαίνιση μικρού διαμερίσματος, στην περιοχή του Παγκρατίου, η οποία ανατρέπει την κλασσική τυπολογία της "εμπορικής" πολυκατοικίας του ‘60 προκειμένου να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του σύγχρονου τρόπου ζωής.
Οι χώροι διημέρευσης παραμένουν στην πρόσοψη του διαμερίσματος, ενοποιούνται όμως, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός ευρύ και φωτεινού χώρου ο οποίος φιλοξενεί το καθιστικό, την τραπεζαρία και την κουζίνα. Το υπνοδωμάτιο επεκτάθηκε σε όλο το μήκος της πίσω όψης με αποτέλεσμα την υλοποίηση ενός άνετου χώρου ύπνου και εργασίας.
Ένα πολυλειτουργικό στοιχείο δεσπόζει και συνάμα οριοθετεί τον χώρο διημέρευσης σε σχέση με τον χώρο ύπνου και λουτρού. Απλές χειρονομίες με συνθέσεις επίπλων και ράφια πλαισιώνουν το καθιστικό, ενώ ένα λευκό κουτί-νησίδα τοποθετείται στο χώρο και ορίζει την περιοχή της κουζίνας. Δρύινα στοιχεία κυριαρχούν στα σταθερά ερμάρια στον χώρο της τραπεζαρίας και της κουζίνας. Λευκές επιφάνειες τεχνητής και φυσικής πέτρας επιλέχθηκαν για τους πάγκους εργασίας και τα τραπέζια αντίστοιχα.
Στο χώρο του καθιστικού κυριαρχεί το δρύινο δάπεδο, ενώ για την κουζίνα και την τραπεζαρία επιλέχθηκαν πλάκες μεγάλης διάστασης.
Η επίπλωση είναι λιτή με custom made λεπτομέρειες. Η χρήση πολλαπλών ειδών φωτισμού, ανάλογα με τις επιμέρους λειτουργικές ανάγκες, επιτυγχάνει βέλτιστο αποτέλεσμα στη διαβίωση μέσα στο διαμέρισμα. Το σύνολο συμπληρώνουν αδρές λεπτομέρειες, οι οποίες προσδίδουν διακριτική ένταση στο συνολικό αποτέλεσμα.

Το σπίτι είναι δομημένο γύρω από μια αυλή η οποία παίρνει ρίζες από την αρχιτεκτονική του περιβάλλοντα χώρου, ριζώνεται και συντονίζει με την σειρά του το κτίριο.  Η αυλή είναι η κεντρική ιδέα των αρχιτεκτονικών συνθέσεων και αποτελεί τον πυρήνα του κτιρίου.
H τοποθεσία της Βίγλας χαρακτηρίζεται από τις πολυάριθμες παραδοσιακές στάνες της. Τα κτίσματα αποτελούνται από απλούς ορθογώνιους όγκους που συνδέονται με μικρές αυλές που επιτρέπουν την αύξηση του ζωτικού χώρου των ζώων συνδέοντας τον εσωτερικό χώρο με έναν μεγαλύτερο εξωτερικό χώρο.
O ίδιος ο τόπος ορίζεται από μια πολύ ασυνήθιστη επιπεδότητα που εκθέτει το οροπέδιο σε ισχυρούς ανέμους δίνοντας ακόμη μεγαλύτερη συνάφεια στην αρχιτεκτονική των γύρω στανών.
Η δημιουργία μιας αυλής γύρω από την οποία διαμορφώνεται το σπίτι επιτρέπει τη δημιουργία ενός φορμαλιστικά συνεκτικού και ισχυρού συνόλου, αλλά και βοηθά επίσης στην προστασία από ισχυρούς ανέμους, προκειμένου να επεκταθεί ο σχετικά μειωμένος εσωτερικός χώρος διαβίωσης σε έναν πολύ πιο γενναιόδωρο εξωτερικό χώρο.
Ακολουθώντας αυτή τη λογική, κάθε στοιχείο του έργου υλοποιείται από έναν απλό ορθογώνιο όγκο που συνδέεται απευθείας με την αυλή χωρίς δευτερεύουσα κυκλοφορία. Μεταξύ και μέσω αυτών των όγκων, τα ανοίγματα προς το τοπίο προσδιορίζουν τη σχέση της αυλής με το περιβάλλον της.
Οι πέτρες που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή των τοίχων αντλήθηκαν από το έδαφος από την εκσκαφή των θεμελίων και της δεξαμενής που μαζεύει το νερό της βροχής. Στη συνέχεια, σε συνδυασμό με τα απαραίτητα στοιχεία από σκυρόδεμα, αναπτύσσουν από κοινού μια απλή ορυκτή αρχιτεκτονική γλώσσα, ενισχύοντας την οριζοντιότητα του κτιρίου και την ενότητα της αυλής.