Ανακαίνιση σοφίτας στην Πράγα

Το έργο ανακατασκευής αφορά τη σοφίτα ενός αρχοντικού της δεκαετίας του 1930 στην Πράγα. Το διαμέρισμα χτίστηκε τη δεκαετία του 1990, ενώ η πληθώρα δωματίων δημιουργούσε πρόβλημα στη διαβίωση.

Με στόχο το ύψος , το σαλόνι ανοίχτηκε για να δημιουργηθεί ένας χώρος διπλού ύψους, ο οποίος τονίζεται από ένα ψηλό ράφι σε έναν από τους τοίχους. Στο κέντρο του διαμερίσματος δημιουργήθηκε ένας νέος πυρήνας: ένα μαύρο ξύλινο κουτί, όπου κρύβεται ένα μικρό μπάνιο και φιλοξενείται το κλιμακοστάσιο και ένας διάδρομος στο δεύτερο επίπεδο. Το φως της ημέρας εισχωρεί έτσι βαθιά μέσα στην είσοδο. Με αυτόν τον τρόπο απλοποιήθηκε η διάταξη χωρίς να χρειαστεί οι αρχιτέκτονες να καταφύγουν σε δομικές αλλαγές.

Ο ενιαίος χώρος σαλόνι - κουζίνα βρίσκεται στο κάτω επίπεδο. Μια πτυσσόμενη οθόνη προβολής τοποθετείται ανάμεσα σε δύο δομικούς κάθετους όγκους στη μέση του ανοιχτού δωματίου. Η κουζίνα διαθέτει νησίδα και έχει επιπλέον αποθηκευτικό χώρο, κρυμμένο στο μαύρο κουτί. Το δεύτερο επίπεδο είναι πιο ιδιωτικό. Η βεράντα του τελευταίου ορόφου είναι προσβάσιμη από το υπνοδωμάτιο μέσω ενός γαλλικού παραθύρου.

Στην παλέτα υλικών κυριαρχεί ο καπλαμάς για το μαύρο κουτί, δρύινος καπλαμάς για το δάπεδο και terrazzo για τους πάγκους της κουζίνας. Για τα υπόλοιπα έπιπλα χρησιμοποιούνται λευκοί χρωματικοί τόνοι και λευκή βαφή τοίχου. Τα ζευκτά οροφής και οι χαλύβδινοι στύλοι στο σαλόνι παραμένουν γυμνά. Ο απλός γραμμικός φωτισμός στην κουζίνα υπογραμμίζει τον ακατέργαστο χαρακτήρα και τη γεωμετρία του χώρου, δημιουργώντας μια αντιπαράθεση με τους δύο κομψούς γυάλινους πολυελαίους στο σαλόνι.