"SMIK Residence" μονοκατοικία στα Μανδριά, Πάφος

Χωροθετημένο σε μισό γωνιακό οικόπεδο στα ανατολικά της επαρχίας Πάφου, το κτίσμα ενσωματώνει τη γεωμετρική αρμονία και την έννοια της ισορροπίας μέσα από καθαρές, λιτές συνθετικές γραμμές. Τρεις πρισματικοί όγκοι, οργανωμένοι σε οριζόντια και κατακόρυφη διάταξη, αλληλοσυμπληρώνονται, μέσα από την αντίθεση και τη συνοχή. Αυτή η σύνθεση διαχωρίζει διακριτά τις βασικές χρηστικές λειτουργίες της κατοικίας, ενώ δημιουργεί μια δυναμική συνομιλία μεταξύ γεωμετρίας και λειτουργικότητας.
Η αρχιτεκτονική σύνθεση προκύπτει από την αλληλεπίδραση των όγκων, οι οποίοι διαμορφώνουν κενά και πλήρη, καθορίζοντας τόσο τις ροές κίνησης όσο και τη σχέση των εσωτερικών με τους εξωτερικούς χώρους. Ο κύριος χώρος διημέρευσης της κατοικίας αναπτύσσεται στον άξονα Βορρά-Νότου στο ισόγειο, ενώ ορίζεται από τη διαφάνεια και τη ρευστότητα των κινήσεων. Το μεγάλο υαλοστάσιο προς το Νότο επιτρέπει στο φυσικό φως να διαπερνά τον χώρο, ενώ παράλληλα ενοποιεί το εσωτερικό με τη βεράντα και τον κήπο.
Η ανοιχτή διάταξη φιλοξενεί το καθιστικό, την τραπεζαρία, την κουζίνα και ένα βοηθητικό δωμάτιο, δημιουργώντας ένα ζωντανό και ευέλικτο περιβάλλον. Ο όγκος αυτός συνδέεται οργανικά με τον καλυμμένο χώρο στάθμευσης και την αποθήκη, επεκτείνοντας τη λειτουργικότητα και ενισχύοντας τη χρηστικότητα.
Σε αντίθεση με την εξωστρέφεια του ισογείου, ο όγκος του 1^ου ορόφου λειτουργεί ως μια ήρεμη και προστατευμένη ζώνη, αφιερωμένη στις ιδιωτικές χρήσεις. Το μακρόστενο, ορθογώνιο πρίσμα, τοποθετημένο κεντροβαρικά του ισογείου, ενισχύει την αρχιτεκτονική ισορροπία, ενώ τα ελεγχόμενα ανοίγματά του σε ανατολή και δύση διαμορφώνουν έναν προστατευμένο, εσωστρεφή χαρακτήρα. Εδώ φιλοξενούνται τα τρία υπνοδωμάτια και το γραφείο, προσφέροντας μια αίσθηση απομόνωσης και γαλήνης.
Η σύνδεση των δύο επιπέδων πραγματοποιείται μέσω μιας καμπυλόμορφης χαλύβδινης σκάλας, η οποία αναδεικνύεται ως κεντρικό αρχιτεκτονικό στοιχείο. Σε αντίθεση με την αυστηρότητα των πρισμάτων, η καμπύλη της μορφή προσφέρει μια οργανική συνέχεια μέσα στον χώρο, ελκύοντας το βλέμμα και καθοδηγώντας την κίνηση.
Η σκάλα μοιάζει να αιωρείται, ενισχύοντας την αίσθηση της οπτικής ελάφρυνσης, ενώ η συνύπαρξη ξύλου και μετάλλου προσδίδει μια ισορροπημένη αντίθεση μεταξύ φυσικότητας και σύγχρονης μινιμαλιστικής έκφρασης. Δεν πρόκειται απλώς για ένα λειτουργικό στοιχείο σύνδεσης, αλλά για μια γλυπτική παρέμβαση που επηρεάζει την αντίληψη του χώρου και την εμπειρία του χρήστη.
Η κατοικία εκφράζει μια σύγχρονη ερμηνεία της μεσογειακής αρχιτεκτονικής, αξιοποιώντας τοπικά υλικά με έναν σύγχρονο, αφαιρετικό τρόπο. Η πέτρα, το ξύλο, το γυαλί και η λευκή επιφάνεια συνδιαλέγονται, δημιουργώντας μια παλέτα υλικότητας που δένει αρμονικά με το φυσικό τοπίο.
Το φως και η σκιά λειτουργούν ως ζωντανά στοιχεία της σύνθεσης, μεταβάλλοντας την ατμόσφαιρα των χώρων κατά τη διάρκεια της ημέρας. Οι σκιές που ρίχνουν τα γεωμετρικά στοιχεία της κατασκευής ενισχύουν τη δυναμική της μορφολογίας, ενώ οι αντανακλάσεις στις γυάλινες επιφάνειες δημιουργούν έναν αδιάκοπο διάλογο μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού.
Η κατοικία τελικά δεν είναι απλώς ένα κτίσμα, αλλά γίνεται ένας καμβάς που επαναπροσδιορίζει τη καθημερινή εμπειρία διαβίωσης. Μέσα από τη γεωμετρική καθαρότητα, τη λειτουργική σαφήνεια και τη στρατηγική χρήση του φωτός, η κατοικία δημιουργεί ένα περιβάλλον που εξελίσσεται μαζί με τους κατοίκους της, προσφέροντας μια αίσθηση συνέχειας, ηρεμίας και διαχρονικότητας.