Πέτρινη μονοκατοικία στην Ανάβυσσο

Το οικόπεδο βρίσκεται στην περιοχή Λάκκα, επάνω από τον κόλπο της Αναβύσσου. Χαμηλή βλάστηση, βραχώδες έδαφος με μικρή κλίση προς τον κόλπο που βρίσκεται νοτιοανατολικά και ισχυροί βορειονανατολικοί άνεμοι (τοπικό θερμικό φαινόμενο) είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του αφιλόξενου φυσικού περιβάλλοντος. Το κτίριο σε σχήμα Γ προστατεύει το χώρο της κύριας αυλής από τους ισχυρούς τοπικούς ανέμους, συγκεντρώνοντας παράλληλα τους εσωτερικούς χώρους στις εξωτερικές λειτουργίες της κατοικίας. Το ισόγειο, χωρισμένο σε δυο επίπεδα, ακολουθεί την ομαλή κλίση του εδάφους προς τη θάλασσα. Στη βορειοδυτική πλευρά και ενώ οι στεγασμένοι χώροι διακόπτονται, τα δομικά στοιχεία του κτιρίου απελευθερώνονται από τον κύριο όγκο  και συνεχίζουν την πορεία τους μέχρι να σχηματιστεί ένας προστατευμένος από το βοριά με πέτρινους τοίχους και τον ήλιο με ξύλινες σταθερές περσίδες, υπαίθριος χώρος. Πέργκολες στη νότια πλευρά του σπιτιού προστατεύουν από τη διείσδυση των ακτίνων του ήλιου από τις γωνιακές τζαμαρίες που είναι στραμμένες προς τη θάλασσα. 

Στο εσωτερικό του κτιρίου υπάρχει ένα αίθριο με κινητή οροφή που έχει κλίση προς το βορρά, ώστε να επιτρέπει το βορινό φως να εισέλθει, ενώ συμβάλλει στην εκτόνωση του ζεστού αέρα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Επίσης συμβάλλει στην εσωτερική οπτική και ακουστική επικοινωνία των κατοίκων.  Η βορινή πλευρά του κτιρίου δημιουργεί μέτωπο στο βορρά, αφού υπάρχουν λίγα και μικρά ανοίγματα, εκτός από ένα διαμπερές άνοιγμα επάνω από την κεντρική είσοδο που επιτρέπει ακόμη και τη θέα στις κατοικίες που βρίσκονται από πίσω. 

Οι εξωτερικοί τοίχοι του κτιρίου είναι από φέρουσα λιθοδομή, πάχους 70 cm, εμφανή στο ισόγειο και επιχρισμένη με χρωματιστό επίχρισμα στον όροφο. Το σκυρόδεμα που χρησιμοποιήθηκε για τις πλάκες και τα υποστυλώματα παρέμεινε εμφανές μέσα και έξω. Μεγάλη προσοχή δόθηκε στη σύνδεση των αδρών υλικών, πέτρας και σκυροδέματος με άλλα υλικά: το ξύλο, το μέταλλο, το γυαλί και το χρωματισμένο επίχρισμα.